Udział kobiet w działaniach wojennych ma długą historię. Fenomen ich masowego uczestnictwa jest typowy jednak dla ubiegłego stulecia. Kobiety w mundurach traktowano w różnych cywilizacjach jako szczególny wyjątek. W większym stopniu zaangażowały się w działania frontowe w drugiej połowie XIX stulecia, jednak przede wszystkim w charakterze pielęgniarek. Przełom stanowiły dwie wojny światowe XX w. W okresie pierwszej z nich masowy pobór mężczyzn na front wymusił zatrudnienie milionów kobiet w fabrykach. Ich aktywizacja stanowiła jedną z istotnych przyczyn późniejszych sukcesów politycznych kobiecych ruchów emancypacyjnych.