Były sobie kurki trzy
I gęsiego w pole szły.
Pierwsza przodem, w środku druga,
Trzecia z tyłu oczkiem mruga.
I tak sobie kurki trzy
Raz dwa! Raz dwa! W pole szły!

A pod stogiem ziarnka są,
Zjadły kurki ziarnek sto.
Myśli sobie każda kurka:
Po co wracać na podwórko?
Smaczne ziarnka tutaj są,
Nie na próżno więc się szło.

Chłop szedł miedzą do swej wsi
I zobaczył kurki trzy.
Krzyknął: Pozwól kurze grzędy,
Ona wnet Ci wlezie wszędy!
Klasnął w dłonie: raz, dwa, trzy
I wypłoszył kurki trzy!