Czyta Piotr Borowiec
Gott mit uns (Dio è con noi) Dramat wojenny. Włochy - Jugosławia. 1970

Maj 1945. Niemieckie jednostki kapitulują. Trzy tysiące jeńców przebywa pod strażą Kanadyjczyków w holenderskim mieście Emmen. Żołnierze niemieccy pod wodzą pułkownika von Bleichera usiłują udowodnić zwycięzcom, że klęska nie podważyła morale i dyscypliny żołnierza Wermachtu. Wymagają w zamian, żeby respektowano ich żądania dotyczące higieny, wyżywienia, pomocy dla rannych. W tym czasie do obozu przybywają dwaj dezerterzy Grauber i Schultz. Zostają oni odesłani do pomocy kapitanowi Jelinkowi przy aprowizacji. Niemcy nie wiedzą o ich obecności w obozie, prawda wychodzi na jaw podczas spisu jeńców. Niemieckie dowództwo żąda, żeby dezerterzy zostali internowani. Komendant obozu, kapitan Miller, zgadza się, nie przewidując, że niemieccy jeńcy zorganizują sąd wojenny, który skaże dezerterów na śmierć. Miller nie przywiązuje wagi do tego wyroku. W towarzystwie dawnych kolegów z akademii wojskowej rozprawia o rychłej kapitulacji faszystowskiej armii i przyszłości okupowanych Niemiec. W kilka godzin po tym spotkaniu zostaje ogłoszony koniec wojny. Sąd żąda od Kanadyjczyków zgody na dokonanie egzekucji i wydanie broni. Gdy Miller odmawia, w obozie wybucha bunt, który trwa dwa dni. Pułkownik von Bleicher zostaje zamknięty i odizolowany od reszty jeńców. Do obozu przybywa generał kanadyjski Snow. Widząc demonstracje jeńców przypomina Millerowi, że po pierwszej wojnie ludzie pluli na mundury dowódców, nie szanując odwagi i bohaterstwa. Niebezpieczne jest więc nieposzanowanie munduru, wszelkiego munduru, a zresztą dzisiejsi nieprzyjaciele mogą być jutro sojusznikami...