Pusta rezydencja, a w jednej z sal duże łoże, z wiszącym obok portretem autorstwa Aubreya Beardsleya. Duch Aubreya, uwięziony za obrazem, opowiada historię, związaną z wydarzeniami, które rozegrały się w przeszłości. W roku 1897 duch rosnącego samotnie na terenie posiadłości drzewa zakochuje się w jednej z lokatorek dworku. Dla niej przybiera ludzką postać. Chcąc uzyskać przychylność swojej wybranki, tworzy kunsztowne łoże. Niedługo jednak kobieta umiera, a duch swoimi krwawymi łzami ożywia mebel... Jedną z ofiar łoża jest sam narrator opowieści, po śmierci uwięziony za swoim dziełem. Do opuszczonego dworu trafiają trzy kobiety, nie znające tajemnic starego domostwa.