Wywiad: Mobilna aplikacja Szlakami Polski Niepodległej 1914-192201:47:58
zwiń opis video
pokaż opis video
Dodał: ohistorie
Mobilna aplikacja Szlakami Polski Niepodległej 1914-1922
Dr hab. Piotr Witek
Zapraszam Państwa do obejrzenia i wysłuchania wywiadu z twórcami mobilnej aplikacji Szlakami Polski Niepodległej 1914-1922 prof. dr hab. Janem Pomorskim, mgr Bartłomiejem Stolarzem i mgr Karolem Kasprowiczem.
Premiera aplikacji miała miejsce w roku 2019. W kwietniu 2020 roku ukazała się jej wersja anglojęzyczna. I ten właśnie fakt wydaje się dobrym pretekstem, żeby kilka miesięcy po premierowym ukazaniu się aplikacji na rynku wrócić do tematu i podyskutować o niej w nieco szerszym kontekście zmian zachodzących we współczesnej kulturze generowanych przez zwrot cyfrowy, który w dalszej kolejności prowadzi do przemian w obszarze nauk humanistycznych (humanistyka cyfrowa, historia cyfrowa) oraz edukacji humanistycznej.
W tym miejscu przypomnijmy w wielkim skrócie, że humanistyka cyfrowa to relatywnie nowy dział badań humanistycznych, który koncentruje się na badaniach człowieka i jego wytworów w przestrzeni cyfrowej, zajmuje się badaniem narzędzi i technologii cyfrowych w kontekście wykorzystania ich w praktykach badawczych i poznawczych realizowanych w obrębie nauk humanistycznych (epistemologia instrumentów cyfrowych, metodologia badań cyfrowych), bada też, jak tradycyjne działy nauk humanistycznych odnajdują się w przestrzeni cyfrowej, zajmuje się również sposobami prezentowania wyników badań w sieci za pomocą cyfrowych narzędzi różnego rodzaju multimedialnych platform i aplikacji. Bada, jak pod wpływem zwrotu cyfrowego zmienia się nasze pojmowanie nauki, poszczególnych dyscyplin naukowych np. historii, wiedzy naukowej oraz ich funkcjonowanie. Próbuje tworzyć język, w którym można opisać zachodzące w wyniku zwrotu cyfrowego zmiany i pojawiające się nowe zjawiska, trudne do pojęciowego uchwycenia w języku tradycyjnych nauk humanistycznych.
Humanistyka cyfrowa stawia przed humanistami całkowicie nowe wymagania w postaci kompetencji niezbędnych do poruszania się w cyfrowym świecie nowych metod badawczych, nowych sposobów interpretacji danych, nowych sposobów prezentowania wyników badań.
I nie chodzi tu o umiejętność zrobienia prezentacji w PP czy napisanie posta na FB, ale o kompetencje w zakresie programowania, tworzenia portali internetowych, baz danych, repozytoriów, posługiwania się cyfrową kamerą, montażu audio i wideo, robienia animacji komputerowych, np. interaktywnych map, wykorzystywania aplikacji do wizualnej analizy danych.
Humanistyka cyfrowa podejmuje także wysiłki związane z refleksją nad procesami i praktykami nauczania w cyfrowym świecie tworzenia i wykorzystywania cyfrowych narzędzi do edukacji szkolnej i akademickiej.
Aplikacja Szlakami Polski Niepodległej 1914-1922 powstała w zespole pracującym w ramach Zakładu Metodologii Historii UMCS. Ów fakt jest naturalną konsekwencją wieloletnich zainteresowań badaczy i doktorantów z Zakładu Metodologii Historii UMCS problematyką historii niekonwencjonalnej, cyfrowej wizualnej oraz public history. W tym miejscu trzeba przypomnieć, że w instytucie Historii Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie od wielu lat na studiach historycznych funkcjonują specjalizacje i prowadzone są zajęcia z dziedzin takich jak historia wizualna, cyfrowa oraz public history, których twórcami są pracownicy Zakładu Metodologii Historii UMCS.
Zapraszamy na nasz portal:
http://ohistorie.eu/
Dr hab. Piotr Witek
Zapraszam Państwa do obejrzenia i wysłuchania wywiadu z twórcami mobilnej aplikacji Szlakami Polski Niepodległej 1914-1922 prof. dr hab. Janem Pomorskim, mgr Bartłomiejem Stolarzem i mgr Karolem Kasprowiczem.
Premiera aplikacji miała miejsce w roku 2019. W kwietniu 2020 roku ukazała się jej wersja anglojęzyczna. I ten właśnie fakt wydaje się dobrym pretekstem, żeby kilka miesięcy po premierowym ukazaniu się aplikacji na rynku wrócić do tematu i podyskutować o niej w nieco szerszym kontekście zmian zachodzących we współczesnej kulturze generowanych przez zwrot cyfrowy, który w dalszej kolejności prowadzi do przemian w obszarze nauk humanistycznych (humanistyka cyfrowa, historia cyfrowa) oraz edukacji humanistycznej.
W tym miejscu przypomnijmy w wielkim skrócie, że humanistyka cyfrowa to relatywnie nowy dział badań humanistycznych, który koncentruje się na badaniach człowieka i jego wytworów w przestrzeni cyfrowej, zajmuje się badaniem narzędzi i technologii cyfrowych w kontekście wykorzystania ich w praktykach badawczych i poznawczych realizowanych w obrębie nauk humanistycznych (epistemologia instrumentów cyfrowych, metodologia badań cyfrowych), bada też, jak tradycyjne działy nauk humanistycznych odnajdują się w przestrzeni cyfrowej, zajmuje się również sposobami prezentowania wyników badań w sieci za pomocą cyfrowych narzędzi różnego rodzaju multimedialnych platform i aplikacji. Bada, jak pod wpływem zwrotu cyfrowego zmienia się nasze pojmowanie nauki, poszczególnych dyscyplin naukowych np. historii, wiedzy naukowej oraz ich funkcjonowanie. Próbuje tworzyć język, w którym można opisać zachodzące w wyniku zwrotu cyfrowego zmiany i pojawiające się nowe zjawiska, trudne do pojęciowego uchwycenia w języku tradycyjnych nauk humanistycznych.
Humanistyka cyfrowa stawia przed humanistami całkowicie nowe wymagania w postaci kompetencji niezbędnych do poruszania się w cyfrowym świecie nowych metod badawczych, nowych sposobów interpretacji danych, nowych sposobów prezentowania wyników badań.
I nie chodzi tu o umiejętność zrobienia prezentacji w PP czy napisanie posta na FB, ale o kompetencje w zakresie programowania, tworzenia portali internetowych, baz danych, repozytoriów, posługiwania się cyfrową kamerą, montażu audio i wideo, robienia animacji komputerowych, np. interaktywnych map, wykorzystywania aplikacji do wizualnej analizy danych.
Humanistyka cyfrowa podejmuje także wysiłki związane z refleksją nad procesami i praktykami nauczania w cyfrowym świecie tworzenia i wykorzystywania cyfrowych narzędzi do edukacji szkolnej i akademickiej.
Aplikacja Szlakami Polski Niepodległej 1914-1922 powstała w zespole pracującym w ramach Zakładu Metodologii Historii UMCS. Ów fakt jest naturalną konsekwencją wieloletnich zainteresowań badaczy i doktorantów z Zakładu Metodologii Historii UMCS problematyką historii niekonwencjonalnej, cyfrowej wizualnej oraz public history. W tym miejscu trzeba przypomnieć, że w instytucie Historii Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie od wielu lat na studiach historycznych funkcjonują specjalizacje i prowadzone są zajęcia z dziedzin takich jak historia wizualna, cyfrowa oraz public history, których twórcami są pracownicy Zakładu Metodologii Historii UMCS.
Zapraszamy na nasz portal:
http://ohistorie.eu/
więcej
Komentarze
Nasz serwis wykorzystuje pliki cookie (zobacz naszą politykę). Warunki przechowywania lub dostępu do plików cookies możesz zmienić w ustawieniach Twojej przeglądarki. RODO - Informacje