Rok 1940. W założonym na pustyni obozie oddziału medycznego włoskiej armii życie płynie sielankowo: dowódcy robią zdjęcia, używają życia, czekają na zwycięstwo i powrót do domu. Kiedy jednak włoska armia dostaje łupnia od aliantów, do obozu zaczynają trafiać ranni żołnierze...
Ekranizacja autobiograficznej powieści Maria Tobino, pokazującej wojenne przeżycia oczami młodych włoskich żołnierzy. Film nie jest głęboką refleksją na temat wojny i faszyzmu. To po trochu awanturnicza, wysmakowana wizualnie historia o upadku młodzieńczych ideałów i uniwersalna opowieść o koszmarze wojny.