(1) Wszytki rozkazania, które ja dziś podawam tobie, zachowywać będziesz sprawując się wedle nich, abyś żył i był rozmnożon, a wszedł w osiadłość ziemie tej, którą Pan Bóg zaprzysiągł ojcom twoim. (2) Pamiętajże wszytkę drogę, po której cię wiódł Pan, Bóg twój, przez puszczą przez ty czterdzieści lat, aby cię karał i kusił, a poznał umysł twój, jesliżbyś chował jego rozkazanie czyli nie. (3) A przetoż cię dręczył, i głodem cię cisnął, a potym karmił cię manną, którejeście ani ty, ani przodkowie twoi nie znali, aby cię nauczył iż człowiek nie żywie w samem chlebie, ale też i w tym wszytkim, co pochodzi z ust Pańskich. (4) Szaty twe nic się nie naruszyły na tobie, anić napuchła noga przez ty czterdzieści lat. (5) Poznajże to tedy w sercu swem, że cię Pan, Bóg twój ćwiczy jako człowiek syna swojego. (6) A przetoż zachowywaj przykazania Pana, Boga twego, a jego się bojąc chodź drogami jego. (7) Abowiem Pan, Bóg twój, wiedzie cię do ziemie przewybornej, do ziemie gdzie są rzeki, wód głębokości i stoki, które płyną z dolin i z gór. (8) Do ziemie obfitej w pszenicę, w jęczmień, w wino, w figi, w pomagranaty; do ziemie pełnej drzew oliwnych i miodu. (9) Do ziemie, gdzie używiesz chleba oprócz niedostatku, a żadnej rzeczy w niej potrzebować nie będziesz; do ziemie, w której są kamienie żelazne, a w jej górach miedź kopać będziesz. (10) A gdy się najesz do sytości, będziesz chwalił Pana, Boga twego, za onę przewyborną ziemie, którą on dał tobie. (11) Strzeż że, abyś nie zapomniał Pana, Boga twego, gdybyś nie zachowywał rozkazania, praw i ustaw jego, które ja dziś rozkazuje tobie. (12) Abyś najadszy się do sytości i mieszkając w domach pięknie od ciebie pobudowanych. (13) I gdy-ć się namnoży bydła i stad, a nazbierasz sobie dosyć złota, srebra i inych wszytkich rzeczy. (14) Nie podwyższał serca swego, a nie zapomniał Pana, Boga twego, który cię z domu egiptskiego niewolniczego wywiódł. (15) Który cię przeprowadził przez tę wielką a straszną puszczą, gdzie było pełno wężów ogniem zarażających i niedźwiadków i suszej i który-ć z skały twardej wodę wywiódł. (16) Który cię karmił manną na puszczy, której nie znali przodkowie twoi, aby cię trapił i doświadczał, abyć na ostatek dobrze uczynił. (17) Nie mówże w sercu swym: Moc moja, i siły rąk moich nabyły mi tych dóbr. (18) Ale pamiętaj na Pana, Boga twego, abowiemci on sam jest, który tobie dodał mocy ku zbieraniu tych bogactw, aby potwierdził przymierza swego, które zaprzysiągł ojcom twoim, jako to okazuje dzień dzisiejszy. (19) Ale jesliż zapomnisz Pana, Boga twego, a będziesz naśladował inych bogów czciąc i chwaląc je, tedy ja wam dziś za pewne obiecuję, iż poginiecie. (20) A jako wytraci Pan przed wami ine narody, także i wy zginiecie, dlatego, iżeście posłusznemi nie byli głosu Pana, Boga waszego. Biblia Brzeska