Wiosną jesienią oraz w lecie Wszystkie stworzenia toczą boje
A teraz wiem, że w całym świecie Nie ma głupszego nic od wojen
Choć zaczepiają mnie bez przerwy I usiłują czymś rozdrażnić
To mówię, na co szarpać nerwy
Lepiej się przecież zaprzyjaźnić
Gdy krople deszczu obmywają Srebrzystą nić babiego lata
Pytam tych, co się wciąż dąsają
Cóż piękniejszego jest
Cóż piękniejszego jest od świata?
A gdy się nie da już inaczej Walczę jak lew z chuliganami
Lecz, między nami, wolę raczej Słodkie kluseczki z poziomkami
Choć zaczepiają mnie bez przerwy I usiłują czymś rozdrażnić
To mówię, na co szarpać nerwy
Lepiej się przecież zaprzyjaźnić
Gdy krople deszczu obmywają Srebrzystą nić babiego lata
Pytam tych, co się wciąż dąsają
Cóż piękniejszego jest
Cóż piękniejszego jest od świata?