Jan Turwid (Kazimierz Junosza-Stępowski), porzuciwszy profesurę, poświęcił się pasji swego życia, pracy nad szczepionką przeciwko zapaleniu mózgu. Większość czasu spędza w laboratorium w swojej posiadłości ziemskiej, zaniedbując piękną, młodą żonę Gabrielę (Irena Malkiewicz) i ośmioletnią córkę Weronikę. Pewnego dnia w jego domu zjawia się hr. Wiktor Łański (Franciszek Brodniewicz), dawny uczeń profesora i kolega jego żony. Turwid, który przygotowuje się do międzynarodowego kongresu bakteriologicznego, na którym chce przedstawić wyniki swojej pracy, prosi Łańskiego o zajęcie się w tym czasie zarządzaniem majątkiem. Wyniki prac profesora nie znajdują uznania na kongresie.Rozgoryczony oraz przekonany o romansie Gabrieli z Wiktorem postanawia odejść. Wstrzykuje sobie wynalezioną przez siebie surowicę, która powoduje, że organizm ludzki przechodzi w stan śpiączki i uznany zostaje za zmarłego a jego ciało złożone w przykościelnej kaplicy. W nocy powracają funkcje życiowe i Turwid ukradkiem opuszcza swą posiadłość. Rozpoczyna nowe życie w małym miasteczku jako pomocnik aptekarza, Kozłowski...