Nowa Biblia Gdańska
Księga: Objawienie Jezusa Chrystusa spisane przez Jana 18:1
18:1
Po tych rzeczach zobaczyłem innego, zstępującego z Nieba anioła, który miał wielką moc, zatem od jego wspaniałości została oświetlona ziemia.
18:2
Zawołał też za pomocą potężnego oraz wielkiego głosu, mówiąc: Upadł, upadł wielki Babilon[1] i stał się mieszkaniem demonów; więzieniem wszelkiego nieczystego ducha; więzieniem wszelkiego ptaka - nieczystego i będącego znienawidzonym.
Przypisy
[1] W języku greckim słowo rodzaju żeńskiego, podobnie jak prostytutka; czyli dokładnie: Upadła Babilon.
18:3
Bo z wina jej pożądania[1] cudzołóstwa[2] wypiły wszystkie narody; z nią scudzołożyli władcy ziemi, a kupcy ziemi wzbogacili się z potęgi jej wyuzdania[3].
Przypisy
[1] Także: tchnienia.
[2] Także: bałwochwalstwa (cudzołóstwa duchowego).
[3] Także: rozpusty, zuchwałości.
18:4
Usłyszałem i inny głos z Nieba, który mówił: Wyjdźcie z niej[1], ludu mój, abyście nie byli uczestnikami jej win[2] i abyście nie wzięli z jej ciosów.
Przypisy
[1] Także: oddalcie się od niej.
[2] Także: grzechów.
18:5
Gdyż jej winy zostały spojone[1] aż do Nieba, a Bóg przypomniał jej czyny niesprawiedliwości.
Przypisy
[1] Także: doszły jedne za drugimi.
18:6
Oddajcie jej - jak i ona oddała; więc powtórzcie podwójnie według jej czynów. W kielichu, który zmieszała[1], nalejcie[1] jej podwójnie.
Przypisy
[1] To samo greckie słowo.
18:7
Jak wiele wynosiła samą siebie i była rozwydrzona[1] - tak dajcie jej wiele udręki oraz smutku. Ponieważ mówi w swoim sercu: Siedzę jako królowa, wdową nie jestem, a smutku nie zobaczę.
Przypisy
[1] Także: szalała, swawoliła.
18:8
Dlatego w jednym dniu nadejdą jej nieszczęścia - śmierć, smutek, głód, i zostanie spalona w ogniu; bowiem mocny jest Pan Bóg, który ją osądził.
18:9
Będą też nad nią płakać oraz uderzą się w pierś władcy ziemi; ci, co z nią szaleli i uprawiali prostytucję, gdy zobaczą dym jej pożogi.
18:10
Będą stać z daleka z powodu strachu przed jej udręką, oraz mówić: Biada, biada ci wielka ojczyzno[1] - Babilonie - ojczyzno potężna, gdyż w jedną godzinę przyszedł twój sąd[2].
Przypisy
[1] Także: miasto (w języku greckim słowo rodzaju żeńskiego).
[2] Także: oddzielenie, ocena; zasądzenie.
18:11
Płaczą też nad nią i boleją kupcy ziemi, bo nikt już nie kupuje ich towaru[1] -
Przypisy
[1] Także: ładunku okrętowego.
18:12
ładunku złota, srebra, drogiego kamienia, pereł, bisioru[1], purpury, jedwabiu, szkarłatu, wszelkiego drzewa cytrusowego[2], wszelkiego sprzętu z kości słoniowej, wszelkiego sprzętu z najkosztowniejszego drzewa, miedzi, stali oraz marmuru.
Przypisy
[1] Cienkiego, lnianego płótna.
[2] Gatunku tui.
18:13
A nadto cynamonu, wonności, pachnideł, kadzidła, wina, oliwy, wyborowej mąki pszennej, zboża, bydła, owiec, koni i powozów, ciał oraz dusz ludzi.
18:14
Odeszły od ciebie owoce pożądania twej duszy, oraz odeszło wszystko tłuste[1] i wspaniałe; zatem więcej ich już nie znajdziesz.
Przypisy
[1] Także: błyszczące; świetne.
18:15
Ci, którzy nimi handlowali oraz wzbogacili się z jej powodu, będą stali z daleka ze strachu przed jej udręką, płacząc, smucąc się,
18:16
Oraz mówiąc: Biada, biada wielkiemu miastu[1], odzianemu bisiorem, purpurą i szkarłatem; wyzłoconemu złotem, drogim kamieniem oraz perłami; ponieważ w jednej godzinie zostało zniszczone tak wielkie bogactwo.
Przypisy
[1] Także: ojczyźnie (w języku greckim słowo rodzaju żeńskiego).
18:17
A każdy sternik i cały tłum na okrętach - marynarze i którzykolwiek pracują na morzu - stanęli z daleka,
18:18
Oraz widząc dym jego pożaru, krzyczeli, mówiąc: Które miasto jest podobne do tego wielkiego miasta?
18:19
I rzucili proch na swoje głowy oraz krzyczeli - płacząc, smucąc się i mówiąc: Biada, biada wielkiej ojczyźnie[1], w której - dzięki jej bogactwom - stali się zamożni wszyscy, co mają statki na morzu; ponieważ w jednej godzinie została spustoszona.
Przypisy
[1] Także: miastu j.w.
18:20
Niech będzie nad nią rozradowane Niebo, oraz święci, apostołowie i prorocy, gdyż Bóg oddzielił was od niej sądem[1].
Przypisy
[1] Także: wyrokiem, potępieniem.
18:21
Także jeden anioł podniósł potężny kamień, wielki jak młyński, oraz rzucił go do morza, mówiąc: W ten sposób, nagłym pędem będzie rzucona wielka ojczyzna - Babilon, i nie zostanie już znaleziona.
18:22
Nie będzie już słyszany w tobie głos grających na kitarach, śpiewaków, flecistów i trębaczy; nie zostanie już w tobie znaleziony żaden artysta wszelkiego rzemiosła i nie będzie już w tobie usłyszany łoskot młyna.
18:23
Nie ukaże się w tobie już światło świecy i nie zostanie już w tobie usłyszany głos pana młodego, i panny młodej[1]. Ponieważ twoi handlarze byli wielkimi panami[2] ziemi, jako że twoimi czarami zostały zwiedzione wszystkie narody.
Przypisy
[1] Także: oblubieńca i oblubienicy.
[2] Także: dygnitarzami, magnatami.
18:24
W tobie także została znaleziona krew proroków i świętych oraz wszystkich zabitych na ziemi.

Nagranie z: https://youtu.be/dbX0la8c4gg?si8swKKdzw3LkuMiQ_