Reperkusje deficytu bliskości z mamą w dzieciństwie odczuwamy jako dorośli. Gdy w relacji partnerskiej nie odnajdujemy spełnienia w miłości, warto przyjrzeć się tej pierwszej, najważniejszej dla nas relacji z mamą. Możemy nie pamiętać tego, co działo się w naszym dzieciństwie, możemy idealizować naszą mamę, ale to, czego doświadczyliśmy jako dzieci, ma wpływ na całe nasze życie. Największy na więzi, relacje i miłosne związki. Co więcej, na podstawie tego, jakie trudności napotykamy w relacjach z partner_ możemy rozpoznać, jaką relację mieliśmy z własną matką. Czy była daleko czy blisko? Czy musieliśmy się o nią starać czy była dla nas dostępna? Czy była zimna czy czuła? Nie ma możliwości, abyśmy w relacji partnerskiej mieli poczucie, że jesteśmy słuchani i akceptowani, jeżeli nie otrzymaliśmy tego od własnej matki. Co nie znaczy, że na ten brak jesteśmy na zawsze skazan_. Niezwykle ważne jest, by swoją relację z matką urealnić. Jeśli żyjemy w iluzji szczęśliwego dzieciństwa, to gdy pojawiają się problemy z emocjonalną i fizyczną bliskością w naszych związkach nie wiemy, co się dzieje. Nie jesteśmy bowiem świadomi, że w swoim emocjonalnym wyposażeniu nie mamy stanu bliskości, którego jako dzieci nie doświadczyliśmy.