Wojna00:03:35
Wyłącz wyciszenie
Zamknij reklamę aby wznowić odtwarzanie×Czy nadal oglądasz?taknieChromecast Pomiń reklamę Potrzebujesz szybszego ładowania wideo? Aktywuj konto CDA PremiumDlaczego widzę ten komunikat?CDA nie limituje przepustowości oraz transferu danych.
W godzinach wieczornych może zdarzyć się jednak, iż ilość użytkowników przekracza możliwości naszych serwerów wideo. Wówczas odbiór może być zakłócony, a plik wideo może ładować się dłużej niż zwykle.
W opcji CDA Premium gwarantujemy, iż przepustowości i transferu nie braknie dla żadnego użytkownika. Zarejestruj swoje konto premium już teraz!
10 sekund
10 sekund
Igrzyska Olimpijskie Paryż 2024
obejrzysz za darmo w TVP Sport
obsada:
zwiń opis video
pokaż opis video
Dodał: Ed_Pleva
Kobietą jest słowo wojna,
A mężczyźni idą tam,
I śmierć to także ona,
Nie poślubiaj żadnej z tych dam.
Ołowianą obrączkę założy,
I do ziemi przytuli cię,
I krew z rany ci całą wytoczy,
Aż zbieleje ciało twe.
I ty wspomnij, wspomnij, wspomnij.
Tych żołnierzy, co zabił wróg,
Wielu znałeś, znałeś, znałeś,
Jeszcze wczoraj żyli tu.
I ty mogłeś, mogłeś, mogłeś
Na ich miejscu teraz być,
Gdyby oni nie poszli by chronić cię,
Żebyś mógł bezpiecznie żyć.
Głupia kula w duszy utkwiła,
Medal dziurę zasłoni tą,
I pamięć po babsku zawyła,
By ptak smutku opuścił ją.
Mężów, ojców i młodych zmieniła,
Ta kobieta, dola zła,
Patrz wojno coś narobiła.
Bez lica kochanka ta.
I komu to zawdzięczają,
Ta okrutna wojna i śmierć,
Do drzwi, okien teraz pukają,
By imiona żeńskie mieć?
I dlaczego żeńska jest bieda?
Płacząc matka nadzieję wciąż ma,
Że kobiece imię Wiktoria,
Jej chłopcom życie da.
A mężczyźni idą tam,
I śmierć to także ona,
Nie poślubiaj żadnej z tych dam.
Ołowianą obrączkę założy,
I do ziemi przytuli cię,
I krew z rany ci całą wytoczy,
Aż zbieleje ciało twe.
I ty wspomnij, wspomnij, wspomnij.
Tych żołnierzy, co zabił wróg,
Wielu znałeś, znałeś, znałeś,
Jeszcze wczoraj żyli tu.
I ty mogłeś, mogłeś, mogłeś
Na ich miejscu teraz być,
Gdyby oni nie poszli by chronić cię,
Żebyś mógł bezpiecznie żyć.
Głupia kula w duszy utkwiła,
Medal dziurę zasłoni tą,
I pamięć po babsku zawyła,
By ptak smutku opuścił ją.
Mężów, ojców i młodych zmieniła,
Ta kobieta, dola zła,
Patrz wojno coś narobiła.
Bez lica kochanka ta.
I komu to zawdzięczają,
Ta okrutna wojna i śmierć,
Do drzwi, okien teraz pukają,
By imiona żeńskie mieć?
I dlaczego żeńska jest bieda?
Płacząc matka nadzieję wciąż ma,
Że kobiece imię Wiktoria,
Jej chłopcom życie da.
Komentarze
Nasz serwis wykorzystuje pliki cookie (zobacz naszą politykę). Warunki przechowywania lub dostępu do plików cookies możesz zmienić w ustawieniach Twojej przeglądarki. RODO - Informacje