Była cicha i piękna jak wiosna, W oczach miała niebo i gwiazdy, Jej dłonie trzymały modlitwę, A serce biło w rytm pieśni.
Wędrowała po polach i lasach, Tam, gdzie słońce malowało złoto, Jej kroki zostawiały ślady, Jak śpiew ptaków w porannej rosie.
Była cicha i piękna jak wiosna, Jej usta wypowiadały tajemnice, A dusza płonęła jak świeca, Która oświetlała ciemność nocy.
W oczach miała nadzieję i wiarę, W sercu nosiła miłość i łaskę, Była cicha i piękna jak wiosna, Która budziła życie na nowo.