Stare Przymierze i Nowe Przymierze w Jezusie Chrystusie (podstawowe informacje)
Prawo się zmienia jak człowiek się starzeje..


Biblijny punkt widzenia

Kiedy obrona własna jest uzasadniona?
W ŚRODKU nocy budzi cię jakiś hałas. Słyszysz kroki. Ktoś włamał się do twojego domu. Serce wali ci w piersi, a ty z przerażeniem zastanawiasz się, co zrobić.

W takiej sytuacji może się znaleźć każdy z nas. Przestępczość nawet w najbardziej brutalnych formach przestała już być tylko domeną pewnych krajów czy dużych miast. Ludzie coraz częściej żyją w atmosferze strachu i próbują się zabezpieczyć, kupując broń lub ucząc się sztuk walki. Niektóre rządy wprowadziły prawo pozwalające obywatelom na użycie siły w obronie własnej nawet ze skutkiem śmiertelnym. Ale co na ten temat mówi Biblia? Czy można w ten sposób bronić siebie i swojej rodziny?

Bóg nienawidzi przemocy

Biblia potępia przemoc i ludzi, którzy się do niej uciekają. Psalmista Dawid napisał o Jehowie Bogu: Miłującego przemoc dusza jego nienawidzi (Psalm 11:5). Za przemoc i rozlew krwi Bóg wydał wyrok na różne starożytne narody, w tym na swój naród wybrany (Joela 3:19; Micheasza 6:12; Nahuma 3:1). W Prawie nadanym Izraelowi poważnym przestępstwem było nawet nieumyślne zabójstwo lub spowodowanie śmierci wskutek zaniedbania (Powtórzonego Prawa 22:8).

Pismo Święte nawołuje, by unikać konfliktów i każdego dnia zabiegać o pokój z drugimi. Rękoczyny często są następstwem gwałtownej kłótni. Biblia słusznie zauważa: Gdzie nie ma drewna, ogień gaśnie, a gdzie nie ma oszczercy, ustaje zwada (Przysłów 26:20). Spokojna reakcja nierzadko łagodzi gniew i zapobiega gwałtownej konfrontacji. Apostoł Paweł napisał: Jeśli możliwe, o ile to od was zależy, zachowujcie pokój ze wszystkimi ludźmi (Rzymian 12:18).

W obliczu zagrożenia

Dążenie do pokoju nie gwarantuje ochrony przed napaścią. W dawnych czasach wierni czciciele Boga również padali ofiarą przemocy (Rodzaju 4:8; Hioba 1:14, 15, 17). Co może zrobić ktoś zaatakowany przez uzbrojonego przestępcę? Jezus radził: Nie stawiajcie oporu niegodziwemu (Mateusza 5:39). Powiedział też: Temu, kto zabiera twoją szatę wierzchnią, nie odmawiaj nawet szaty spodniej (Łukasza 6:29). Jezus nie pochwalał użycia broni w celu ochrony swojej własności. Mądry człowiek, zaatakowany przez uzbrojonego złodzieja, nie będzie odmawiał oddania mu wartościowych rzeczy. Z całą pewnością życie jest cenniejsze!

Co jednak zrobić, gdy bezpośrednio zagrożone jest nasze życie? Nieco światła na tę sprawę rzuca pewne prawo nadane przez Boga starożytnemu Izraelowi. Stanowiło ono, że gdyby złodziej został za dnia przyłapany na gorącym uczynku i uśmiercony, zabójca byłby oskarżony o morderstwo. Złodziej mógł przecież zostać rozpoznany i sprawiedliwie ukarany, a za kradzież nie była przewidziana kara śmierci. Gdyby jednak włamywacz został zabity w nocy, gospodarz mógł zostać oczyszczony z zarzutów, ponieważ w ciemnościach trudno się zorientować, co robi intruz i jakie ma zamiary. Gospodarz mógł dojść do wniosku, że jego rodzina jest w niebezpieczeństwie, i podjąć określone działania w jej obronie (Wyjścia 22:2, 3).

A zatem jak wynika z Biblii, można w razie napaści fizycznej bronić siebie lub swej rodziny. Zaatakowany ma prawo odparowywać ciosy napastnika, a nawet go uderzyć, by go ogłuszyć lub obezwładnić. Celem będzie wówczas powstrzymanie ataku. Jeśli w takiej sytuacji przestępca zostanie poważnie zraniony lub zabity, jego śmierć będzie nieumyślna, a nie zamierzona.

Najlepsza ochrona

Jak więc widać, niekiedy obrona własna jest uzasadniona. Ludzie mają prawo bronić siebie i swych bliskich przed napaścią i utratą życia. Gdy ucieczka jest niemożliwa, Biblia nie zabrania wystąpienia w obronie własnej. Nie zmienia to jednak faktu, że najlepiej byłoby unikać sytuacji, w których może dojść do przemocy (Przysłów 16:32).

Biblia zachęca nas, byśmy we wszystkich sprawach i okolicznościach szukali pokoju i do niego dążyli (1 Piotra 3:11). Ta praktyczna zasada naprawdę przyczynia się do spokojnego życia.