Śrubę gaźnika da się wyregulować również z kabiny. Ze śrubokrętem w dłoni próbujemy znaleźć ją gdzieś w okolicach wyciętego otworu w desce rozdzielczej, w którym idą kable od dodatkowych zegarów (extra gauges). Można też próbować przechylać się (Q) do przodu. Regulacja tak jak wszystkie śruby od siebie dokręcanie, do siebie odkręcanie.

Bezpieczny i prawidłowy skład mieszanki skutkuje niewielkim, prawie niewidocznym szaro-siwym dymem z wydechu. Kolory spalin, w zależności od ustawienia mieszanki, wyglądają następująco:

do 13 AFR - czarny, gęsty (uwaga - normalne podczas rozgrzewania silnika)
między 13 a 14 - obficie biały dymek (wartość 13-13.1 daje największą moc i moment obrotowy)
między 14 a 16 - spaliny prawie niewidoczne (14.7 to wartość stechiometryczna)
powyżej 16 - spaliny białe

Nieprawidłowe ustawienie gaźnika to same problemy. Mieszanka zbyt bogata (poniżej 13), oprócz pogorszenia parametrów moc/moment (to akurat specyfika gry), potrafi regularnie wyrywać łapę sprzęgła (drive gear). Mieszanka zbyt uboga (powyżej 16) z kolei spowoduje zbyt wysoką temperaturę spalania, przegrzewanie silnika i wydmuchanie uszczelki pod głowicą. O tym ostatnim trzeba szczególnie pamiętać podczas dłuższej jazdy na wysokich obrotach. Co więcej, jeżeli ustawienie nie jest optymalne (14 - 16 AFR), to nie przejdziemy badania technicznego.

Jeżeli macie wskaźnik AFR i chcecie się nim posiłkować przy regulacji, to pamiętajcie że falowanie wskazań to normalna rzecz, a można to ustabilizować, na chwilę lekko podbijając obroty.