Zmartwychwstanie i smutek z nadzieją Opowieść o bogaczu i Łazarzu Nadzieja na zmartwychwstanie naszych bliskich opiera się na zmartwychwstaniu Jezusa00:07:29
- server:
- format:
- bufferingTime:
- bufferLevel:
- drmTimeSeconds:
- estimatedBandwidth:
- streamBandwidth:
- width:
- height:
- loadLatency:
zwiń opis video
pokaż opis video
Dodał: olo1707
Człowiek, który ma mocno zakorzenioną, radosną wiarę w zmartwychwstanie Chrystusa, jest w stanie zarażać nadzieją, sprawiającą, że smutek staje ...
Przypowieść o bogaczu i Łazarzu nie dotyczy zmartwychwstania w sensie odrodzenia, ale podkreśla, że po śmierci nie ma możliwości zmiany losu. Przypowieść ta jest ostrzeżeniem przed materializmem i obojętnością na cierpienie innych, a jednocześnie nauką o tym, że nawet powrót kogoś z umarłych nie zmieni serca tego, kto nie słucha Bożego Słowa (Pisma Świętego).
Brak powrotu do przeszłości: Przypowieść jasno pokazuje, że po śmierci niemożliwe jest powtórne życie na ziemi i zmiana swojego losu. Między światem żywych a światem zmarłych istnieje ogromna przepaść, która uniemożliwia przejście.
Ostrzeżenie dla żywych: Jest to ostrzeżenie skierowane do tych, którzy żyją w dobrobycie, ale nie zwracają uwagi na ubogich i cierpiących. Zamykają swoje serca na potrzebujących, tak jak bogacz z przypowieści.
Kluczowa rola Bożego Słowa: Nawet jeśli ktoś wróciłby z martwych, ci, którzy nie słuchają Mojżesza i Proroków (czyli Pisma Świętego), nie uwierzą w jego przesłanie. To Boże Słowo jest jedynym narzędziem, które może zmienić ludzkie serce, a nie cudowne wydarzenia.
Wieczność jako rezultat wyborów życiowych: Nasze wybory za życia decydują o wieczności. Życie w ubóstwie i wierze może prowadzić do pocieszenia po śmierci, podczas gdy dobrobyt i egoizm mogą skutkować cierpieniem.
Przypowieść o bogaczu a wskrzeszenie Łazarza: Należy odróżnić przypowieść o bogaczu i Łazarzu od biblijnej historii o wskrzeszeniu Łazarza z Betanii przez Jezusa. Wskrzeszenie Łazarza z Betanii było fizycznym cudem, który potwierdzał władzę Jezusa i prowadził wielu do wiary, ale nie było ostatecznym zmartwychwstaniem. Przypowieść o bogaczu to metafora pouczająca o konsekwencjach życia duchowego.
Przypowieść o bogaczu i Łazarzu nie dotyczy zmartwychwstania w sensie odrodzenia, ale podkreśla, że po śmierci nie ma możliwości zmiany losu. Przypowieść ta jest ostrzeżeniem przed materializmem i obojętnością na cierpienie innych, a jednocześnie nauką o tym, że nawet powrót kogoś z umarłych nie zmieni serca tego, kto nie słucha Bożego Słowa (Pisma Świętego).
Brak powrotu do przeszłości: Przypowieść jasno pokazuje, że po śmierci niemożliwe jest powtórne życie na ziemi i zmiana swojego losu. Między światem żywych a światem zmarłych istnieje ogromna przepaść, która uniemożliwia przejście.
Ostrzeżenie dla żywych: Jest to ostrzeżenie skierowane do tych, którzy żyją w dobrobycie, ale nie zwracają uwagi na ubogich i cierpiących. Zamykają swoje serca na potrzebujących, tak jak bogacz z przypowieści.
Kluczowa rola Bożego Słowa: Nawet jeśli ktoś wróciłby z martwych, ci, którzy nie słuchają Mojżesza i Proroków (czyli Pisma Świętego), nie uwierzą w jego przesłanie. To Boże Słowo jest jedynym narzędziem, które może zmienić ludzkie serce, a nie cudowne wydarzenia.
Wieczność jako rezultat wyborów życiowych: Nasze wybory za życia decydują o wieczności. Życie w ubóstwie i wierze może prowadzić do pocieszenia po śmierci, podczas gdy dobrobyt i egoizm mogą skutkować cierpieniem.
Przypowieść o bogaczu a wskrzeszenie Łazarza: Należy odróżnić przypowieść o bogaczu i Łazarzu od biblijnej historii o wskrzeszeniu Łazarza z Betanii przez Jezusa. Wskrzeszenie Łazarza z Betanii było fizycznym cudem, który potwierdzał władzę Jezusa i prowadził wielu do wiary, ale nie było ostatecznym zmartwychwstaniem. Przypowieść o bogaczu to metafora pouczająca o konsekwencjach życia duchowego.
Komentarze
Nasz serwis wykorzystuje pliki cookie (zobacz naszą politykę). Warunki przechowywania lub dostępu do plików cookies możesz zmienić w ustawieniach Twojej przeglądarki. RODO - Informacje