Zachowania suicydalne u dzieci i młodzieży a hejt00:07:27

Dzieci i młodzież przeżywają świat inaczej niż dorośli widzą, czują i reagują, ale często brakuje im słów, by nazwać to, co dzieje się w ich wnętrzu. Dlatego tak ważne jest mówienie o zdrowiu psychicznym dzieci i młodzieży oraz o różnych problemach, z którymi boryka się młodzież. Szczególnie jeśli stanowią bezpośrednie zagrożenie życia, jak np. zachowania suicydalne u dzieci i młodzieży.

Zachowania suicydalne obejmują szerokie spektrum: od myśli o skrzywdzeniu siebie, przez planowanie, mówienie o zamiarach, aż po konkretne działania i autoagresję. Nigdy nie istnieje jedna przyczyna wpływają na to zarówno czynniki psychologiczne, jak niska samoocena, jak i społeczne: presja grupy, hejt, rywalizacja, wzorce z otoczenia. Hejt szkolny zawsze ma u podstaw konflikt i nie jest zjawiskiem nowym.

W profilaktyce kluczowa jest relacja w domu i w szkole. Ryzyko zachowań suicydalnych zwiększa brak granic oraz utrata czujności dorosłych. Relacja z dzieckiem opiera się na wejściu w jego świat, a nie odwrotnie. Janusz Korczak podkreślał, że źródłem energii do budowania więzi jest miłość. Pracując z rodzicami, warto szukać wspólnych rytuałów czy zajęć, bo to tam najszybciej widać zmiany. Gdy dziecko staje się odległe, unika kontaktu, traci zainteresowania, izoluje się to sygnały alarmowe.

Innymi sygnałami są mówienie o odebraniu sobie życia, pisanie listów pożegnalnych, smutek, apatia. Często widzimy tylko skutki hejtu, nie jego przebieg, bo bywa subtelny ukryty w gestach, mimice czy relacjach rówieśniczych. Efektem jest wykluczenie i izolacja, na co nauczyciel lub opiekun powinni reagować.

Duże znaczenie ma edukacja: poznanie mechanizmów hejtu, ale także wprowadzanie superwizji dla nauczycieli, by mogli omawiać trudne sytuacje i analizować własne emocje. Ważne jest też uświadamianie dzieciom, że nikt nie będzie mógł im pomóc, jeśli zrobią sobie krzywdę.

Dojrzewanie to proces budowania tożsamości im bardziej młody człowiek jest w niej osadzony, tym mniejsze ryzyko zaburzeń. W rozmowach młodzież często wskazuje, że najważniejsze są wygląd, popularność czy pieniądze. Przykład Nicka Vujicicia, urodzonego bez rąk i nóg, pokazuje jednak, że poczucie sensu jest kluczowe. W psychiatrii to właśnie sens życia stanowi najważniejszy czynnik chroniący.

Budowanie świadomości wartości życia nie wynika z bycia najlepszym czy najzdolniejszym, lecz z bycia częścią relacji z drugim człowiekiem. Zatrzymanie się przy dziecku, wysłuchanie i danie mu czasu może naprawdę uratować życie.

Materiał pochodzi ze strony https://www.jaw.pl
#jaworzno #jawpl