Dodał: Artur_Dyskopata
Pierwszy List Jana 4, 1-42
1 Umiłowani, nie wierzcie każdemu duchowi, ale badajcie duchy, czy duch jest z Boga; bowiem wielu fałszywych proroków wyszło na świat. 2 W tym poznawajcie Ducha Boga: Każdy duch, który wyznaje, że Jezus Chrystus przyszedł w cielesnej naturze jest z Boga. 3 A każdy duch, który nie wyznaje, że Jezus Chrystus przyszedł w cielesnej naturze nie jest z Boga; jest to więc duch antychrystusa o którym usłyszeliście, że przychodzi i teraz już jest na świecie. 4 Wy jesteście z Boga, dzieci, zatem ich zwyciężyliście; bo większy jest Ten w was, niż ten na świecie. 5 Oni są ze tego świata; dlatego mówią ze świata, a świat ich słucha. 6 My jesteśmy z Boga; kto zna Boga nas słucha; kto nie jest z Boga nas nie słucha. Z tego poznajemy Ducha Prawdy i ducha błędu. 7 Umiłowani, miłujmy jedni drugich, gdyż miłość jest z Boga i każdy, kto miłuje jest narodzony z Boga oraz poznaje Boga. 8 Kto nie miłuje nie zna Boga, gdyż Bóg jest miłością. 9 Miłość Boga w tym została pośród nas objawiona, że Bóg wysłał na świat swego jedynego Syna, abyśmy przez niego żyli. 10 W tym zaś jest miłość, że nie myśmy umiłowali Boga, ale że On nas umiłował; zatem posłał swojego Syna jako przebłaganie za nasze grzechy. 11 Umiłowani, skoro Bóg nas tak umiłował i my jesteśmy zobowiązani miłować jedni drugich. 12 Boga nikt nigdy nie widział; ale jeśli miłujemy jedni drugich Bóg w nas mieszka i Jego miłość jest w nas doskonała. 13 Przez to poznajemy, że w Nim mieszkamy, a On w nas, że dał nam ze swego Ducha. 14 A myśmy widzieli i świadczymy, że Ojciec posłał Syna Zbawcę świata. 15 Kto wyznał, że Jezus jest Synem Boga Bóg w nim mieszka, a on w Bogu. 16 Zatem myśmy poznali i uwierzyli miłości, którą Bóg ma w nas. Bóg jest miłością; więc kto mieszka w miłości mieszka w Bogu, a Bóg w nim. 17 Po to miłość jest doskonała pośród nas, abyśmy mieli otwartość w dniu oceny, że jaki on jest tacy i my jesteśmy na tym świecie. 18 W miłości nie zdarza się strach, bo doskonała miłość wyrzuca strach na zewnątrz. Gdyż strach zawiera udrękę, a kto się boi nie jest doskonały w miłości. 19 My go miłujemy, bo on pierwszy nas umiłował. 20 Jeśli ktoś powiedział: Miłuję Boga, a swojego brata nienawidzi jest kłamcą; bo kto nie miłuje swego brata, którego widzi, jakże może miłować Boga, którego nie widzi? 21 Zatem mamy od niego to polecenie, by kto miłuje Boga, miłował też swego brata.
1 Umiłowani, nie wierzcie każdemu duchowi, ale badajcie duchy, czy duch jest z Boga; bowiem wielu fałszywych proroków wyszło na świat. 2 W tym poznawajcie Ducha Boga: Każdy duch, który wyznaje, że Jezus Chrystus przyszedł w cielesnej naturze jest z Boga. 3 A każdy duch, który nie wyznaje, że Jezus Chrystus przyszedł w cielesnej naturze nie jest z Boga; jest to więc duch antychrystusa o którym usłyszeliście, że przychodzi i teraz już jest na świecie. 4 Wy jesteście z Boga, dzieci, zatem ich zwyciężyliście; bo większy jest Ten w was, niż ten na świecie. 5 Oni są ze tego świata; dlatego mówią ze świata, a świat ich słucha. 6 My jesteśmy z Boga; kto zna Boga nas słucha; kto nie jest z Boga nas nie słucha. Z tego poznajemy Ducha Prawdy i ducha błędu. 7 Umiłowani, miłujmy jedni drugich, gdyż miłość jest z Boga i każdy, kto miłuje jest narodzony z Boga oraz poznaje Boga. 8 Kto nie miłuje nie zna Boga, gdyż Bóg jest miłością. 9 Miłość Boga w tym została pośród nas objawiona, że Bóg wysłał na świat swego jedynego Syna, abyśmy przez niego żyli. 10 W tym zaś jest miłość, że nie myśmy umiłowali Boga, ale że On nas umiłował; zatem posłał swojego Syna jako przebłaganie za nasze grzechy. 11 Umiłowani, skoro Bóg nas tak umiłował i my jesteśmy zobowiązani miłować jedni drugich. 12 Boga nikt nigdy nie widział; ale jeśli miłujemy jedni drugich Bóg w nas mieszka i Jego miłość jest w nas doskonała. 13 Przez to poznajemy, że w Nim mieszkamy, a On w nas, że dał nam ze swego Ducha. 14 A myśmy widzieli i świadczymy, że Ojciec posłał Syna Zbawcę świata. 15 Kto wyznał, że Jezus jest Synem Boga Bóg w nim mieszka, a on w Bogu. 16 Zatem myśmy poznali i uwierzyli miłości, którą Bóg ma w nas. Bóg jest miłością; więc kto mieszka w miłości mieszka w Bogu, a Bóg w nim. 17 Po to miłość jest doskonała pośród nas, abyśmy mieli otwartość w dniu oceny, że jaki on jest tacy i my jesteśmy na tym świecie. 18 W miłości nie zdarza się strach, bo doskonała miłość wyrzuca strach na zewnątrz. Gdyż strach zawiera udrękę, a kto się boi nie jest doskonały w miłości. 19 My go miłujemy, bo on pierwszy nas umiłował. 20 Jeśli ktoś powiedział: Miłuję Boga, a swojego brata nienawidzi jest kłamcą; bo kto nie miłuje swego brata, którego widzi, jakże może miłować Boga, którego nie widzi? 21 Zatem mamy od niego to polecenie, by kto miłuje Boga, miłował też swego brata.
