Podczas pierwszej wojny światowej więcej ludzi zmarło na grypę hiszpankę niż od kul. Szacuje się, że w latach 1918-1920 zmarło około 50 milionów ludzi. Zarażona została jedna trzecia całej światowej populacji, uważa się, że była to największa pandemia, jakiej kiedykolwiek doświadczył świat, gorsza nawet od średniowiecznej Czarnej Śmierci. Jest kilka bardzo interesujących rzeczy na temat hiszpańskiej grypy:

po pierwsze: nie zaczęło się w Hiszpanii
po drugie: to nie była grypa
Jest ich więcej, ale zacznijmy od tych dwóch, dobrze?

Jeśli nie zaczęło się to w Hiszpanii, to gdzie?

W Stanach Zjednoczonych!

Jeśli to nie był wirus grypy, to co to było?

Była to bakteria, która powodowała ciężkie, a w większości przypadków śmiertelne zapalenie płuc!

Według badań przeprowadzonych w 2008 r. przez Narodowy Instytut Zdrowia, bakteryjne zapalenie płuc było przyczyną śmierci w co najmniej 92,7% przypadków autopsji badanych podczas pandemii w latach 1918-19.

Dlaczego więc nazywamy ją hiszpańską grypą?

Jako wabik, zasłona dymna, aby ukryć prawdę.

A dlaczego?

Ponieważ prawda jest tak ohydna, że większość ludzi woli usłyszeć wygodne kłamstwo.
Pierwsze przypadki bakteryjnego zapalenia płuc w 1918 r. odnotowano w bazie wojskowej w Fort Riley w stanie Kansas. Krótko mówiąc, w pierwszej połowie 1918 roku żołnierzom w Forcie Riley wstrzyknięto eksperymentalną szczepionkę przeciw bakteryjnemu zapaleniu opon mózgowych, wyhodowaną na koniach przez Instytut Badań Medycznych Rockefellera w Nowym Jorku, obecnie Uniwersytet Rockefellera. Tak zwana hiszpańska grypa była eksperymentem szczepionkowym, który poszedł strasznie źle. Cóż, my, ludzie, tak właśnie byśmy powiedzieli. Kabała nazwałaby to czymś innym, nazwałaby to eksperymentem z najlepszym wynikiem w historii. Miliony amerykańskich żołnierzy zostało zaszczepionych tymi eksperymentalnymi surowicami. 2 miliony z nich wyjechało za granicę, walczyli w złych warunkach sanitarnych, więc bakterie rozprzestrzeniały się jak ogień, gdziekolwiek się znaleźli. Następnie rozprzestrzeniono historię, że ci żołnierze wrócą do domu z wszelkimi rodzajami europejskich chorób, więc amerykańska populacja również została zaszczepiona. Co gorsza, szczepionki były rozprowadzane również w całej Europie. Zmarli tylko zaszczepieni, zdrowi mężczyźni i kobiety w kwiecie wieku, a nie osoby starsze, jak w przypadku wirusa grypy.

Kto był odpowiedzialny za ten program dystrybucji i masowych szczepień?

Instytut Rockefellera!

Kim był odpowiedzialny naukowiec?

Doktor Frederick Lamont Gates!

Według Fredericka Gatesa, wstrzykiwali oni żołnierzom losowe dawki eksperymentalnej szczepionki przeciwko bakteryjnemu zapaleniu opon mózgowych. Ci, którzy przeżyli, stali się tzw. dorosłymi w chmurach, co oznacza, że rozprzestrzenili bakterię na innych. Nawet dla nieszczepionych! W dzisiejszych czasach nazywamy to Shedding co znaczy zrzucaniem. Zaszczepieni zarażają niezaszczepionych.

Cóż za niesamowity zbieg okoliczności, nieprawdaż?
Fryderyka Gatesa wtedy Billa Gatesa teraz!
Inicjatywa Rockefellera wtedy, Inicjatywa Rockefellera teraz!
Choroba powstała w Fort Riley w USA, a obecnie w Wuhan Lab w Chinach.
Wówczas zamknięte społeczeństwa, teraz zamknięte społeczeństwa.
Chmury dorosły, a następnie Shedding dzisiaj.
Wszystko dla naszego własnego dobra, dla naszego bezpieczeństwa.
Wtedy i teraz, a między nimi sto lat różnicy!