Strony https://www.facebook.com/okopzn https://vk.com/okopzn
Wsparcie dla naszej działalności:
Obywatelski Komitet Obrony Polskich Zasobów Naturalnych ( PKO BP S.A. )
51 1020 2498 0000 8702 0729 0556
Tytuł wpłaty dowolnej kwoty: DAROWIZNA
Przelew z zagranicy:
IBAN PL51 1020 2498 0000 8702 0729 0556 (SWIFT : BPKOPLPW )
Komunikat OKOPZN - https://photos.app.goo.gl/NdmA3GAMgTs7rTUFA

Janusz Bieszk (ur. ok. 1955 r.) polski ekonomista oraz kontrowersyjny pisarz książek historycznych, traktujący w swoich dziełach o czasach od prehistorii do średniowiecza. W swoich książkach promuje on bardzo śmiałe tezy historyczne, nieuznane przez historyków w środowiskach akademickich i określane jako turboslawizm i paleoastronautyka.

Życiorys:
Z zawodu jest ekonomistą, pasjonuje go historia Europy Środkowej. Debiutował w 2010 roku monografią (416 stron) Zamki Państwa Krzyżackiego w Polsce zawierającą charakterystyki architektoniczne 163 zamków i budowli warownych oraz zdjęcia wykonane przez autora.

Badał historię Prasłowian jako twórców kultury łużyckiej, jak również plemion lechickich oraz plemion polskich. Jako jeden z argumentów Janusz Bieszk podaje historyczny obraz (1,37 x 2,22 m) Jasnogórski Poczet 52 Królów i Książąt Polskich znajdujący się w Częstochowie[3]. Podkreślił, że Kronika Prokosza z 936r. wydana w 1825 przez Hipolita Kownackiego została uznana za prawdziwą i wiarygodną przez historyka Juliana Ursyna Niemcewicza i Tadeusza Wolańskiego. Stwierdził, że Joachim Lelewel (niem. Lölhöffel von Löwensprung), który odrzucił wiarygodność Kroniki Prokosza, był numizmatykiem, należał do antyklerykalnej i rewolucyjnej loży wolnomularskiej (tzw. węglarze), zaś trzytomowe: Historie de Pologne (1844) oraz La Pologne an moyen âge (1846) napisał w języku francuskim. Również polski orientalista i numizmatyk Ignacy Pietraszewski zaliczał, jak podaje Janusz Bieszk, Lelewela do tych którzy z uszczerbkiem Ojczyzny obcym zaprzedali swą uczoność. Z inicjatywy Janusza Bieszka replika Kroniki Prokosza została wydana w 2015 roku przez Wydawnictwo Armoryka w Sandomierzu.

Podczas podróży do Włoch w kwietniu 2014 odnalazł w Museo del Lapidario w Urbino opisaną w 1843 przez Tadeusza Wolańskiego tablicę nagrobkową, którą cesarz Tyberiusz dedykował dla lechickiego królewicza Awiłła Leszka IV. Przebywając na Uniwersytecie Wisconsin przestudiował Kronikę Norymberskią, mianowicie rozdział o Sarmatach, zaś we wrześniu 2016 udzielił wywiadu reporterowi polonijnego pisma Nowy Dziennik na temat książki Słowiańscy królowie Lechii oraz zapowiedział wydanie następnej książki.

Sukces wydawniczy w kraju i wśród Polonii przyniosły mu, pomimo zarzucanego braku adekwatnych studiów i tytułów akademickich, zwłaszcza dwie najnowsze książki, w której stawia hipotezę o istnieniu państwa Wielkiej Lechii.

Publikacje książkowe:
Zamki Państwa Krzyżackiego w Polsce, Wydawnictwo Bellona, Warszawa 2010, ISBN 9788311118089
Cywilizacje kosmiczne na Ziemi, Wydawnictwo Bellona, Warszawa 2014, ISBN 9788311127159 (reprint w 2016)
Słowiańscy Królowie Lechii, Wydawnictwo Bellona, Warszawa 2015, ISBN 9788311138759
Chrześcijańscy Królowie Lechii, Wydawnictwo Bellona, Warszawa 2016, ISBN 9788311143111
Królowie Lechii i Lechici w dziejach, Wydawnictwo Bellona, Warszawa 2017, ISBN 9788311151970

Źródło i Tytuł: https://youtu.be/Gyz3mCx_TKk