#53 - #nieodpuszczaj00:03:26

    zwiń opis video pokaż opis video
    Dodał: pokatolicku
    Nigdy nie odpuszczaj!

    1. czytanie (Lm 2, 2. 10-14. 18-19)
    Na gruzach Jerozolimy
    Czytanie z Lamentacji

    Zburzył Pan bez litości wszystkie siedziby Jakuba; wywrócił w swej zapalczywości warownie Córy Judy, rzucił o ziemię, zbezcześcił królestwo i możnych.

    Usiedli na ziemi w milczeniu starsi Córy Syjonu, prochem głowy posypali, przywdziali wory; skłoniły głowy ku ziemi dziewice jerozolimskie.

    Wzrok utraciłem od płaczu, drgają me trzewia, żółć się wylała na ziemię wskutek klęski Córy mego ludu, gdy słabły niemowlęta i dzieci na placach miasta.

    Do matek swoich mówiły: «Gdzie jedzenie i wino?» Padały jak ciężko ranione na placach miasta, gdy uchodziło z nich życie na łonie ich matek.

    Jak cię pocieszyć? Z czym porównać, Córo Jeruzalem? Z czym cię porównać, by cię pocieszyć, Dziewico, Córo Syjonu? Gdyż zagłada twoja wielka jak morze. Któż cię uleczy?

    Prorocy twoi miewali dla ciebie widzenia próżne i marne, nie odsłonili twojej złości, by od wygnania cię ustrzec; miewali dla ciebie widzenia zwodnicze i próżne.

    Wołaj sercem do Pana, Dziewico, Córo Syjonu; niech łzy twe płyną jak rzeka we dnie i w nocy; nie dawaj sobie wytchnienia, niech źrenica oka nie zazna spoczynku!

    Powstań, wołaj po nocy przy zmianach straży, wylewaj swe serce jak wodę przed obliczem Pana, wznoś do Niego swe ręce o życie twoich niemowląt, które padały z głodu na rogach wszystkich ulic.

    Psalm (Ps 74 (73), 1b-2. 3-4. 5-7. 20-21 (R.: por. 19b))
    O życiu biednych nie zapomnij, Panie

    Dlaczego, Boże, odrzuciłeś nas na wieki, *
    dlaczego gniewem płoniesz przeciw owcom Twego pastwiska?
    Pomnij na Twój lud, który dawno nabyłeś,
    na pokolenie, które wziąłeś w posiadanie, *
    na górę Syjon, gdzie założyłeś swą siedzibę.

    O życiu biednych nie zapomnij, Panie

    Skieruj swe kroki ku niekończącym się ruinom, *
    nieprzyjaciel wszystko spustoszył w świątyni.
    W miejscu świętych zgromadzeń
    rozległ się ryk Twoich wrogów, *
    zatknęli tam swoje proporce.

    O życiu biednych nie zapomnij, Panie

    Widać, że się podnoszą siekiery jak w leśnej gęstwinie.
    Wyłamali wszystkie bramy, *
    zniszczyli je toporem i młotem.
    Wydali Twoją świątynię na pastwę ognia, *
    zbezcześcili do szczętu przybytek Twego imienia.

    O życiu biednych nie zapomnij, Panie

    Wspomnij na Twoje przymierze, *
    bo mroczne zaułki ziemi pełne są przemocy.
    Niechaj uciśniony nie wraca ze wstydem, *
    niech biedny i ubogi wychwala Twe imię.

    O życiu biednych nie zapomnij, Panie

    Aklamacja (Por. Mt 8, 17)
    Alleluja, alleluja, alleluja

    Jezus wziął na siebie nasze słabości
    i dźwigał nasze choroby.

    Alleluja, alleluja, alleluja

    Ewangelia (Mt 8, 5-17)
    Uzdrowienie sługi setnika
    Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza

    Gdy Jezus wszedł do Kafarnaum, zwrócił się do Niego setnik i prosił Go, mówiąc: «Panie, sługa mój leży w domu sparaliżowany i bardzo cierpi». Rzekł mu Jezus: «Przyjdę i uzdrowię go».

    Lecz setnik odpowiedział: «Panie, nie jestem godzien, abyś wszedł pod dach mój, ale powiedz tylko słowo, a mój sługa odzyska zdrowie. Bo i ja, choć podlegam władzy, mam pod sobą żołnierzy. Mówię temu: Idź! a idzie; drugiemu: Przyjdź! a przychodzi; a słudze: Zrób to! a robi».

    Gdy Jezus to usłyszał, zadziwił się i rzekł do tych, którzy szli za Nim: «Zaprawdę, powiadam wam: U nikogo w Izraelu nie znalazłem tak wielkiej wiary. Lecz powiadam wam: Wielu przyjdzie ze Wschodu i z Zachodu i zasiądą do stołu z Abrahamem, Izaakiem i Jakubem w królestwie niebieskim. A synowie królestwa zostaną wyrzuceni na zewnątrz w ciemność; tam będzie płacz i zgrzytanie zębów». Do setnika zaś Jezus rzekł: «Idź, niech ci się stanie, jak uwierzyłeś». I o tej godzinie jego sługa odzyskał zdrowie.

    Gdy Jezus przyszedł do domu Piotra, ujrzał jego teściową, leżącą w gorączce. Ujął ją za rękę, a gorączka ją opuściła. Potem wstała i usługiwała Mu.

    Z nastaniem wieczora przyprowadzono Mu wielu opętanych. On słowem wypędził złe duchy i wszystkich chorych uzdrowił. Tak oto spełniło się słowo proroka Izajasza: «On przyjął nasze słabości i dźwigał choroby».

    #hasztag #słowo #pokatolicku #czytaniezdnia

    Ewangelia #pokatolicku - tu głosimy Ewangelię tak normalnie, po katolicku!
    więcej

    Komentarze