To już niestety ostatni odcinek Serca na dłoni! :( Tworzenie ich dla Was było dla nas niezwykłym przeżyciem spotkania się z Sercem Boga! Na koniec nie może oczywiści zabraknąć tej tajemnicy Bożego Serca, czyli Miłosierdzie! Zapraszamy na piąty i ostatni odcinek tej serii! :)

SERCE MIŁOSIERNE

1. Łk 6,35: Wy natomiast miłujcie waszych nieprzyjaciół, czyńcie dobrze i pożyczajcie,
niczego się za to nie spodziewając. A wasza nagroda będzie wielka, i będziecie synami
Najwyższego; ponieważ On jest dobry dla niewdzięcznych i złych. Bądźcie miłosierni,
jak Ojciec wasz jest miłosierny.
2.  Łk 23,34: Gdy przyszli na miejsce, zwane «Czaszką», ukrzyżowali tam Jego i
złoczyńców, jednego po prawej, drugiego po lewej Jego stronie. Lecz Jezus mówił:
«Ojcze, przebacz im, bo nie wiedzą, co czynią». Potem rozdzielili między siebie Jego
szaty, rzucając losy.
3. Mt 15,32: Lecz Jezus przywołał swoich uczniów i rzekł: «Żal Mi tego tłumu! Już trzy
dni trwają przy Mnie, a nie mają co jeść. Nie chcę ich puścić zgłodniałych, żeby kto nie
zasłabł w drodze».
4. Mt 28,20: A oto Ja jestem z wami przez wszystkie dni, aż do skończenia świata»
1. Lb 14,19-20: Mojżesz rzekł jednak do Pana: «Egipcjanie słyszeli, że Ty ten naród
wyprowadziłeś swą mocą spośród nich, i donieśli o tym mieszkańcom tego kraju.
Słyszeli oni, że Ty, Panie, przebywasz pośród tego narodu i bywasz widziany twarzą w
twarz; że Twój obłok stoi nad nimi, że Ty wśród dnia idziesz przed nimi w słupie
obłoku, a w nocy - w słupie ognistym. Gdy więc ten naród wybijesz do ostatniego
męża, narody, które o tym posłyszą, powiedzą o Tobie: Pan nie mógł sprawić, by ten
naród wszedł do kraju, który mu poprzysiągł, i dlatego ich wytracił na pustyni. Niech
się okaże, Panie, cała Twoja moc, jak przyobiecałeś mówiąc: Pan cierpliwy, bogaty w
życzliwość, przebacza niegodziwość i grzech, lecz nie pozostawia go bez ukarania,
tylko karze grzechy ojców na synach do trzeciego, a nawet czwartego pokolenia.
Odpuść więc winy tego ludu według wielkości Twego miłosierdzia, tak jak znosiłeś ten
lud od Egiptu aż dotąd». I odpowiedział Pan: «Odpuszczam zgodnie z twoim słowem.
21 Lecz - na moje życie - napełni się chwałą Pana cała ziemia.
5. Syr 18,13-14: Miłosierdzie człowieka - nad jego bliźnim,
a miłosierdzie Pana - nad całą ludzkością:
On karci, wychowuje, poucza
i zawraca jak pasterz swoją trzodę 2 .
Lituje się nad tymi, którzy przyjmują Jego pouczenie
i którzy się spieszą do Jego przykazań.
6. 2 Sm 24,14: «Jestem w wielkiej rozterce. Wpadnijmy raczej w ręce Pana, bo wielkie
jest Jego miłosierdzie, ale w ręce człowieka niech nie wpadnę!»
2. Św. Małgorzata Maria Alacoque napisała w liście nr 86, w maju 1688 r., Do Matki
Marii Franciszki de Saumaise w Dijon: Pewnego razu w piątek, w czasie Mszy św.
Serce Boże wypowiedziało, jeżeli się nie mylę, te słowa do swojej niegodnej
niewolnicy: Obiecuję ci w nadmiarze miłosierdzia mojego Serca, że Jego
wszechmocna miłość użyczy łaski ostatecznej pokuty tym wszystkim, którzy będą

przyjmować Komunię św. przez 9 pierwszych piątków miesiąca. Umrą w mojej łasce i
przyjmą Sakramenty Święte. Moje Boskie Serce stanie się dla nich pewnym
schronieniem w ostatniej chwili.
3. Dzienniczek św. Siostry Faustyny
nr 358: Nie rozumiem, jak można nie ufać Temu, który wszystko może; z Nim
wszystko, a bez Niego nic. On Pan, nie pozwoli i nie dopuści zawstydzenia
dla tych, którzy całą ufność swoją w Nim położyli.
nr 453: Najmilsza Mi jest dusza ta, która wierzy mocno w dobroć Moją i
zaufała Mi zupełnie; obdarzam ją swoim zaufaniem i daję jej wszystko, o co
prosi.
nr 1578: Dusze dążące do doskonałości niech szczególnie uwielbiają Moje
miłosierdzie, bo hojność łask, które im udzielam, płynie z miłosierdzia Mojego.
Pragnę, aby te dusze odznaczały się bezgraniczną ufnością w Moje
miłosierdzie. Uświęceniem takich dusz Ja sam się zajmuję, dostarczę im
wszystkiego, czegokolwiek będzie potrzeba dla ich świętości. Łaski z Mojego
miłosierdzia czerpie się jednym naczyniem, a nim jest ufność. Im dusza
więcej zaufa, tym więcej otrzyma. Wielką Mi są pociechą dusze o
bezgranicznej ufności, bo w takie dusze przelewam wszystkie skarby swych
łask. Cieszę się, że żądają wiele, bo Moim pragnieniem jest dawać wiele, i to
bardzo wiele. Smucę się natomiast, jeżeli dusze żądają mało, zacieśniają swe
serca.