W III tysiącleciu p.n.e. na terenie południowej Mezopotamii powstało największe znane wówczas imperium założone przez króla Sargona Wielkiego. Był to kres dominacji władców sumeryjskich na własnej ziemi, ponieważ Sargon uchodził za Semitę. Okazuje się, że za legendarnym uzurpatorem kryje się wiele nierozwiązanych tajemnic. Według zapisów sprzed tysięcy lat, Sargona urodziła kapłanka, nie znał on ojca. Kapłanka pewnego dnia ułożyła dziecko w koszu zaklejonym bitumem i puściła z biegiem rzeki- ta część historii króla przypomina żywo opowieść o biblijnym Mojżeszu spisaną o 1000 lat wcześniej. Następnie malec znaleziony został przez irygatora Akki, a następnie zaopiekowała się nim bogini Isztar, której stał się ulubieńcem. Niezwykła historia, która zdradza nam, że być może Sargon Wielki należał do tych osób, które miały związki genetyczne z bogami. Sam król przypisywał sobie boskie pochodzenie. Jeszcze ciekawiej rysuje się cała opowieść, gdy porównamy żywot Sargona i biblijnego Nimroda. Czy te dwie postacie, to naprawdę jeden władca?