Nie chodzić będzie konkretnie o wiedzę dotyczącą mechaniki nieba, lecz o możliwości obserwacji kosmosu przez naszych przodków. Postaram się odpowiedzieć na pytanie, skąd starożytni mogli posiadać tak szczegółową wiedzą o kosmicznych cyklach. Oficjalnie w starożytności nie dysponowano teleskopami. Czy jednak nie jest to błędne założenie? Niejednokrotnie na terenach zajmowanych tysiące lat temu przez antyczne miasta badacze odnajdowali soczewki. Najstarsza ma 4500 lat i pochodzi z Egiptu. Znalezisk tego typu dokonano w Iraku, na stanowisku Nimrud (dawna Asyria), w Grecji, a także w Turcji (Troja), gdzie odkryto 48 soczewek. Podobno najlepszej jakości soczewki należały jednak do Wikingów. W jednym z tekstów asyryjskich jest np. mowa na temat pierścieni Saturna, których gołym okiem nie da się wypatrzeć. Najciekawsi pod tym względem są jednak Majowie, którzy sami przyznawali, że posiadali przyrządy do obserwacji niebios. Cała sprawa wydaje się być bardzo ciekawa, tajemnicza, ale całkiem konkretna.