Dawno, dawno temu żył sobie pewien król (Friedrich von Thun). Monarcha ten miał niezwykle piękne córki, jednak najmłodsza z nich wyróżniała się urodą nawet na tle pozostałych sióstr. Ulubioną zabawką księżniczki była złota kula. Pewnego dnia jednak cenny przedmiot wypadł z rąk dziewczyny i potoczył się do pobliskiej studni. Gdy księżniczka wybuchnęła płaczem, rozpaczając po utraconej zabawce, usłyszała obok siebie czyjś głos. Okazało się, że przemówiła do niej mała zielona żabka. Uczynny płaz zaproponował, że wyłowi kulę księżniczki, ta jednak musi w zamian zabrać go ze sobą do zamku i potraktować jak honorowego gościa. Dziewczyna, której bardzo zależało na odzyskaniu cennego przedmiotu, wyraziła zgodę. Gdy jednak żaba wydobyła z wody zgubę, księżniczka natychmiast zapomniała o swojej obietnicy i odeszła, zostawiając płaza na pastwę losu. Ten jednak nie zapomniał o należnych mu prawach i następnego dnia zjawił się na progu pałacu. Księżniczka wcale nie miała ochoty dotrzymywać obietnicy, jednak król uznał, że kłamstwo nie przystoi szlachetnie urodzonej pannie i rozkazał wpuścić żabę na pokoje. Jego córka nie była jednak zadowolona z takiego towarzysza. Gdy żaba weszła za nią do komnaty i zażądała miejsca w królewskim łożu, cierpliwość księżniczki wyczerpała się. Zirytowana cisnęła uprzykrzonym płazem o ścianę. On jednak nie umarł, lecz zamienił się w pięknego księcia (Alexander Merbeth). Jeszcze tego samego dnia przystojny władca poślubił swoją wybawczynię, a także opowiedział jej smutną historię swego życia. Okazało się, że dobry książę został zamieniony w żabę przez złą czarownicę i nikt poza jego obecną żoną nie potrafił odczynić uroku. Nawet wierny sługa księcia, Henryk (Richy Müller), pozostawał bezradny. Wierny przyjaciel nie mógł patrzeć na niedolę swego władcy, dlatego zakuł swoje serce w trzy żelazne sztaby, aby nie pękło ono z rozpaczy.