W roku 1737 Stanisław Leszczyński, dwukrotny król Polski, przybył do Luneville, aby objąć powierzone mu księstwo Lotaryngii. Był wtedy królem upadłym, o niezbyt dobrej reputacji. Miał już 60 lat. W ciągu najbliższych lat niezwykle rozbudował miasto Nancy, stolicę Lotaryngii, otoczył opieką artystów, wybudował Akademię Sztuk Pięknych, nadał księstwu nowy wizerunek. Stał się przyjacielem Woltera i Monteskiusza. Pozostawił po sobie pamięć dobroczyńcy, władcy o niezwykle szerokich horyzontach intelektualnych i wielkich osiągnięciach.