Idę sobie zamaszyście i opada ze mnie życie, jak jesienne liście. Ja nie chcę wiele, Ciebie i zieleń. i żeby liściom było wietrznie. Ja nie chcę wiele, Ciebie i zieleń, i żeby sercu było bezpiecznie. Jakie liście? - dębu, brzozy, topoli, ale to boli. To boli. Ja nie chcę wiele, Ciebie i zieleń. i żeby liściom było wietrznie, Ja nie chcę wiele, Ciebie i zieleń, i żeby sercu było bezpiecznie. Chcę uciec. Wiem to brzmi naiwnie. Chcę uciec choćby na pustynię. - Jesteś zmęczony? - Tak, to minie. Ja nie chcę wiele, Ciebie i zieleń. i żeby liściom było wietrznie, Ja nie chcę wiele, Ciebie i zieleń, i żeby sercu było bezpiecznie. Pogodzi nas niepogodzonych Słońce gdy pierwszy raz nie wzejdzie. - Jesteś zmęczona? - To przejdzie.