Layer-lapse to film poklatkowy w którym w różnych częściach kadru pokazywane są obrazy z tego samego miejsca, ale zarejestrowane o różnych porach dnia. Tradycyjne filmy poklatkowe (time-lapse) są ograniczone przez myśl, że istnieje jeden uniwersalny zegar. W duchu teorii względności Einsteina, w filmach typu layer-lapse można przypisać różne zegary do dowolnej liczby obiektów lub obszarów w scenie. Każdy z tych zegarów może pojawić się w dowolnym momencie w czasie, i pracować w dowolnym tempie. Rezultatem jest efekt wizualny dylatacji czasu znany jako layer-lapse.Projekt o nazwie „Boston Layer-Lapse” zajął 100 godzin, w czasie których autorka wykonała 150 000 zdjęć. Ta ogromna kolekcja zajmuje 6 terabajtów. Złączenie wszystkich fotografii w film poklatkowy layer-lapse zajęło 350 godzin.