Często w tekstach o filmie Juraja Herza zwraca się uwagę na obecny w tym mrocznym i niepokojącym dziele pierwiastek humorystyczny jego wagi przecenić nie wolno, ponieważ zamierzony komizm jedynie wzmaga grozę Palacza zwłok. Tytułowa postać to Karl Kopfrkingl, konformista i dwulicowa szuja, która w drodze do burdelu wygłasza eschatologiczne tyrady o sensie istnienia. I choć to oczywisty psychopata, łatwość, z jaką ugina się pod naporem hitlerowskiej ideologii, nadal przeraża. Kopfrkingl zdaje się być bardziej chodzącą metaforą niż człowiekiem z krwi i kości, co wzmacnia pesymistyczny wydźwięk filmu. Klasyk kina czechosłowackiego, wspaniale wyreżyserowany i zmontowany, z niezapomnianą, wywołującą ciarki na plecach rolą Rudolfa Hrušínskýego.