Miłka drobna00:05:01
zwiń opis video
pokaż opis video
Dodał: dlaCiebietv
Czas najwyższy powrócić do prezentacji kolejnych gatunków roślin, czyli podopiecznych rzymskiej bogini Flory. Flora to także ogół gatunków roślin występujących na danym obszarze. Startujemy z Jaworzna, ale będziemy się włóczyć tu i ówdzie a głównie ówdzie, nie tylko po Jaworznie. Świat jest wielki. Chodźcie za mną.
W dziewiętnastym epizodzie tego cyklu poznamy miłkę drobną Eragrostis minor z rodziny wiechlinowatych Poaceae. Znaczy się po prostu to jeden z wielu gatunków traw spotykanych w naszym kraju. Na tle roślin sfilmowanych 7 sierpnia 2024 roku w rejonie Centrum Handlowego w Sosnowcu Jęzorze podam kilka ważnych informacji.
Zasadniczo jest to gatunek rodzimy dla flory Europy południowo-wschodniej i Azji zachodniej skąd od pewnego czasu ruszył w świat. Na obecnym terytorium Polski miłka pojawiła się już w 1838 roku. Przed długi czas był to gatunek rzadki. W roślinach Polski Władysława Szafera miłka uchodziła za chwast polny i przydrożny, który rozprzestrzeniał się wzdłuż nasypów kolejowych. Szczególną inwazję tego gatunku w zasięgu naszych mediów obserwuję od 2014 roku. Większość stanowisk pojawia się w miastach na tak zwanych kamiennych pustyniach.
Jest to gatunek jednoroczny. Ma krzaczasty pokrój. Wbrew nazwie w porywach osiąga pół metra wysokości. Uwielbia siedliska zmienione przez człowieka. Im cieplejsze miejsce, tym lepiej się czuje. Z wegetacją rusza dopiero latem, kiedy jest dostatecznie gorąco. Pierwsze okazy, które kończą wegetację, można już obserwować w sierpniu. Kwitnie od lipca do listopada.
Obecnie na terenie Polski pojawiło się więcej gatunków tego rodzaju, ale nasza bohaterka jest dość charakterystyczna. Po pierwsze dolne piętro wiechy posiada od jednej do dwu poziomo odstających gałązek. Po drugie pochwy liściowe są pokryte długimi włoskami. Po trzecie zamiast języczka u nasady blaszki liściowej znajdują się włoski. Po czwarte na brzegu blaszki liściowej znajdują się drobne gruczołki.
Kiedy kwitnie, bardzo rzuca się w oczy charakterystyczną wyprostowaną wiechą dłuższą niż szerszą o faliście powyginanych gałązkach.
Na ich końcach znajdują się wydłużone kłoski barwy srebrzystoszarej z fioletowym odcieniem. Składają się zazwyczaj z pięciu do trzynastu kwiatów. W dalsze szczegóły taksonomiczne nie wchodzę, obrazki mówią wszystko.
Po przekwitnieniu ziarniaki odpadają, ale ich plewki dolne zazwyczaj się zachowują, powodując, że taka wiecha staje się biaława.
Tym sposobem nasza bohaterka pewne elementy swego pokroju zachowuje na długo po przekwitnieniu. Widać to na przykładzie okazów z jaworznickiego rynku sfilmowanych już 16 sierpnia 2024 roku oraz z przydroża w Chrzanowie w dniu 14 listopada 2024 roku.
A poza tym trawa jest, bo jest i póki co nie wiemy do czego, może nam się przydać. Po obserwacji z Sosnowca sugerowałbym tworzenie z niej trawiastych plamek w miejscach piaszczystych lub silnie się nagrzewających. To dobry gatunek do Miejskiej Zielonej Akupunktury.
Piotr Grzegorzek
Materiał pochodzi ze strony https://www.jaw.pl
#jaworzno #jawpl #flora_stories
W dziewiętnastym epizodzie tego cyklu poznamy miłkę drobną Eragrostis minor z rodziny wiechlinowatych Poaceae. Znaczy się po prostu to jeden z wielu gatunków traw spotykanych w naszym kraju. Na tle roślin sfilmowanych 7 sierpnia 2024 roku w rejonie Centrum Handlowego w Sosnowcu Jęzorze podam kilka ważnych informacji.
Zasadniczo jest to gatunek rodzimy dla flory Europy południowo-wschodniej i Azji zachodniej skąd od pewnego czasu ruszył w świat. Na obecnym terytorium Polski miłka pojawiła się już w 1838 roku. Przed długi czas był to gatunek rzadki. W roślinach Polski Władysława Szafera miłka uchodziła za chwast polny i przydrożny, który rozprzestrzeniał się wzdłuż nasypów kolejowych. Szczególną inwazję tego gatunku w zasięgu naszych mediów obserwuję od 2014 roku. Większość stanowisk pojawia się w miastach na tak zwanych kamiennych pustyniach.
Jest to gatunek jednoroczny. Ma krzaczasty pokrój. Wbrew nazwie w porywach osiąga pół metra wysokości. Uwielbia siedliska zmienione przez człowieka. Im cieplejsze miejsce, tym lepiej się czuje. Z wegetacją rusza dopiero latem, kiedy jest dostatecznie gorąco. Pierwsze okazy, które kończą wegetację, można już obserwować w sierpniu. Kwitnie od lipca do listopada.
Obecnie na terenie Polski pojawiło się więcej gatunków tego rodzaju, ale nasza bohaterka jest dość charakterystyczna. Po pierwsze dolne piętro wiechy posiada od jednej do dwu poziomo odstających gałązek. Po drugie pochwy liściowe są pokryte długimi włoskami. Po trzecie zamiast języczka u nasady blaszki liściowej znajdują się włoski. Po czwarte na brzegu blaszki liściowej znajdują się drobne gruczołki.
Kiedy kwitnie, bardzo rzuca się w oczy charakterystyczną wyprostowaną wiechą dłuższą niż szerszą o faliście powyginanych gałązkach.
Na ich końcach znajdują się wydłużone kłoski barwy srebrzystoszarej z fioletowym odcieniem. Składają się zazwyczaj z pięciu do trzynastu kwiatów. W dalsze szczegóły taksonomiczne nie wchodzę, obrazki mówią wszystko.
Po przekwitnieniu ziarniaki odpadają, ale ich plewki dolne zazwyczaj się zachowują, powodując, że taka wiecha staje się biaława.
Tym sposobem nasza bohaterka pewne elementy swego pokroju zachowuje na długo po przekwitnieniu. Widać to na przykładzie okazów z jaworznickiego rynku sfilmowanych już 16 sierpnia 2024 roku oraz z przydroża w Chrzanowie w dniu 14 listopada 2024 roku.
A poza tym trawa jest, bo jest i póki co nie wiemy do czego, może nam się przydać. Po obserwacji z Sosnowca sugerowałbym tworzenie z niej trawiastych plamek w miejscach piaszczystych lub silnie się nagrzewających. To dobry gatunek do Miejskiej Zielonej Akupunktury.
Piotr Grzegorzek
Materiał pochodzi ze strony https://www.jaw.pl
#jaworzno #jawpl #flora_stories
więcej
Komentarze
Nasz serwis wykorzystuje pliki cookie (zobacz naszą politykę). Warunki przechowywania lub dostępu do plików cookies możesz zmienić w ustawieniach Twojej przeglądarki. RODO - Informacje