Dokumentalny film z 1956 roku w reżyserii Henriego-Georgesa Clouzot ukazuje legendarnego malarza hiszpańskiego Pabla Picassa, który w czasach powstawania filmu był u szczytu chwały. Clouzot w ogóle nie przywiązuje wagi do biografii malarza, toteż cały film skupia się wyłącznie na śledzeniu ręki mistrza, oraz obserwowaniu jak na przykładach tworzonych przez niego malowideł, obrazy ewoluują z konwencjonalizmu do totalnej awangardy. W międzyczasie reżyser i malarz kilkukrotnie stoczą rozmowę i wymienią się zdaniami.

Premiera filmu miała miejsce 18 maja 1956 we Francji, w której artysta mieszkał już wtedy od wielu lat. Na festiwalu w Cannes film otrzymał Nagrodę Specjalną Jury. Na tym samym festiwalu w 1982 roku film został pokazany w ramach retrospektywy. Do ciekawostek należy fakt, że autorem zdjęć do filmu był Claude Renoir, czyli wnuk innej legendy malarstwa — Pierre'a-Auguste'a Renoira.

Twórcy:
Henri-Georges Clouzot (reżyseria, scenariusz, występ jako on sam), Pablo Picasso (scenariusz, występ jako on sam), Claude Renoir (kierownictwo zdjęć, występ jako on sam)
Czas trwania: 1 godzina 14 minut (74 minuty)