„Jestem Femen”, nagrodzony na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Nyonie, przedstawiający fenomen ukraińskiego kobiecego ugrupowania, tytułowego Femen. Dokument Alaina Margota analizuje organizację Femenu, ujawnia sekrety tworzenia protestów, slogany, taktykę i strategię „sekstremizmu”. Pozwala widzowi poznać myśli i doświadczenia działaczek żyjących w świecie nieustannych prowokacji. W filmie poznajemy życie jednej z współzałożycielek Femen, Oksany Szaczko, która zanim została aktywistką i inicjatorką półnagich protestów, myślała o wstąpieniu do … zakonu.
Kobiecy Ruch Femen utworzyła w Kijowie w 2008 roku Anna Hucoł. Składają się na niego głównie studentki kijowskich wyższych uczelni. Rozgłos przyniosły uczestniczkom akcje, w czasie których były nagie do pasa. Powodem założenia Ruchu był sprzeciw wobec narastającej po rozpadzie Związku Radzieckiego na Ukrainie seksturystyki i prostytucji. Szybko jednak jego uczestniczki zaczęły krytykować inne drażliwe kwestie, jak choćby nieprawidłowości w czasie wyborów na Ukrainie czy naruszanie praw obywatelskich tam. Ruch bywa określany jako feministyczny, a członkinie ruchu określają go jako wyraz seksi-feminizmu.