Pałac Tyszkiewiczów w Landwarowie (lit. Lentvario Tiškevičiaus rūmai) pałac zbudowany przez Józefa Tyszkiewicza w Landwarowie pod Trokami na Litwie. W 1899 z polecenia kolejnego właściciela, Władysława Tyszkiewicza został przebudowany w stylu neogotyckim. W czasach radzieckich pałac był siedzibą fabryki dywanów, obecnie należy do Ugniusa Kiguolisa.

Pałac wzniesiono po nabyciu dóbr landwarowskich przez Józefa Tyszkiewicza w 1850. Budynek zaprojektował architekt Gustaw Schacht. Na zlecenie syna Józefa Tyszkiewicza Władysława w 1899 dokonano przebudowy rezydencji w stylu modnego wówczas neogotyku angielskiego nadzorował ją belgijski architekt de Waegh przy współpracy Tadeusza Rostworowskiego.

W pałacu mieściła się obszerna kolekcja dzieł sztuki, jednak w obliczu zbliżającego się w stronę Wileńszczyzny frontu została w 1916 wywieziona do Rosji, gdzie zaginęła. Obecnie część cennych przedmiotów z landwarowskiego pałacu oglądać można na zamku w Trokach.

Po aneksji Wileńszczyzny przez ZSRR w 1939, 1940 i 1944 w pałacu ulokowano najpierw skład zboża, a następnie fabrykę dywanów. Obecnie rezydencja należy do przedsiębiorcy Ugniusa Kiguolisa.

W kompleksie pałacowym zachowały się m.in. pawilony administracyjne, stajnia, obora, stodoła i młyn wodny oraz budynek pod nazwą Riwiera, w którym mieściła się słynna kawiarnia.

Pałac otacza liczący 12,7 ha park zaprojektowany przez nadwornego architekta zieleni Tyszkiewiczów Édouarda André. Przed I wojną światową w parku rosło około 60 gatunków drzew i krzewów. Zorganizowano tu również połączony strumieniem system sadzawek, na którym ustawiono sztuczne kaskady, kamienne mostki i sztuczne groty.

Rezydencja w Landwarowie sąsiaduje z trzech stron ze sztucznym jeziorem landwarowskim utworzonym z polecenia Józefa Tyszkiewicza poprzez sprowadzenie wód z pobliskich Jezior Trockich.

Lentvario dvaras yra Lentvaryje, u 18 km nuo Vilniaus. Įkurtas XVI a. Dvaro sodyba stovi šiauriniame Lentvario eero krante, kuris buvo dirbtinai įrengtas supylus pylimą per eerą.

Kultūros paminklas (nuo 2008 m.). Lentvario dvaro sodyba įregistruota Kultūros vertybių registre ir yra valstybės saugomas objektas, juo privalo rūpintis ir Kultūros paveldo departamentas.

Dvaras minimas nuo 1596 metų.
XVII a. dvaro savininkas Tomašas Sapiega.
XIX a. pr. N.Dambrovskis, nuo 1819 m. teismo sprendimu dvaras buvo padalintas A.Lappo, Šachnoms ir Hrinevičiūtėms.

Nuo 1850 m. iki 1939 m. Lentvario apylinkės ir dvaras priklausė grafams Tiškevičiams, kurie 18551865 m. čia pasistatė anglų neogotikos stiliaus rūmus, prie jų sodino didelį parką, įrengtą pagal inomo prancūzų kraštovaizdio architekto Eduardo Andrė projektą: čia vyravo vietiniai ir usienietiški mediai (maumediai, pilkieji riešutmediai, sidabriniai ir Švedlerio klevai ir kt.). 1891 m. dvarą paveldėjęs Vladislovas Tiškevičius rekonstravo rūmus, vėliau jie įgavo dabartinę angliškos gotikos išvaizdą. Rekonstrukcijos autorius architektas Tadeusz Maria Rostworowski. Paskutiniu dvaro savininku 1936 m. tapo grafas Steponas Eugenijus Marija Tiškevičius, kuris dvarą valdė iki 1939 m.
Nuo 1957 m. buvusiuose grafų rūmuose įsikūrusi Lentvario kilimų fabriko administracija.
2016 m. iš varytinių dvarą įsigijo verslininkas Ugnius Kiguolis.