Obserwowane dzisiaj globalne zmiany oprócz całej plejady zjawisk związanych z globalizacją obejmują również religię. Unifikuje się globalny handel, standaryzuje ekonomia, przeplatają się kultury i idee, globalna migracja przyspiesza procesy, które wcześniej trwały setki, jeśli nie tysiące lat dając początek multikulturowym społecznościom. Nie ma już czasu na asymilację uchodźców do lokalnych kultur, fale emigrantów po prostu zalewają zachodnie społeczeństwa zmieniając ich chrześcijański charakter. Odgórna (najczęściej rządowa) presja na tolerancje wszystkich filozofii, wyznań i kultur jest wszechobecna, co gorsza realizowana jest zawsze kosztem kultur narodowych. Proces asymilacji emigrantów do lokalnych kultur został drastycznie odwrócony i obecnie to większość ma się dostosowywać do migrującej mniejszości. Obywatele stają się obcymi na swojej własnej ziemi. Podobnie dzieje się z religią, jaskrawy charakter chrześcijaństwa, islamu czy buddyzmu był kiedyś nie do pogodzenia, jednak obecnie dąży się do politycznie poprawnej retoryki, dialogu, tolerancji, akceptując nawet inkorporowanie pewnych obcych elementów religijnych czy religijne fuzje. Tolerancja i przymykanie oka na “poszukiwania prawdy” doprowadziły już do sytuacji gdzie wielu obywateli nie widzi nic złego we wspólnych nabożeństwach chrześcijan, buddystów czy żydów. Wraz z falami uchodźców zaczyna pojawiać się masowa migracja religijna i dziesiątki nowych religii zaczynają wypływać na powierzchnie żądając uznania, tolerancji i podobnie jak przy emigracji kulturowej dostosowania się ogółu społeczeństwa do faktu ich istnienia i postawienia znaku równości pomiędzy nimi a religiami głównego nurtu. Stąd nawet ostatnio sataniści chcą otwarcie odprawiać czarne msze na stadionach w USA, przeciwko czemu protestują Chrześcijanie.