1 Potem usłyszałem jak gdyby głos donośny

wielkiego tłumu w niebie, mówiący:

«Alleluja!

Zbawienie i chwała, i moc u Boga naszego,

2bo wyroki Jego prawdziwe są i sprawiedliwe,

bo osądził Wielką Nierządnicę,

co znieprawiała nierządems swym ziemię,

i zażądał od niej poniesienia kary

za krew swoich sługs ».

3 I rzekli powtórnie:

«Alleluja!»

A dym jej wznosi się na wieki wieków.

4 A dwudziestu czterech Starców upadło,

i cztery Istoty żyjące,

i pokłon oddali Bogu zasiadającemu na tronie, mówiąc:

«Amens ! Alleluja!»

5 I dobył się głos od tronu, mówiący:

«Chwalcie Boga naszego, wszyscy Jego słudzy,

którzy się Go boicie, mali i wielcy!»

6 I usłyszałem jakby głos wielkiego tłumu,

i jakby głos mnogich wód,

i jakby głos potężnych gromów,

które mówiły:

«Alleluja,

bo zakrólował Pan Bóg nasz, Wszechmogący.

7 Weselmy się i radujmy,

i oddajmy Mu chwałę,

bo nadeszły Gody Baranka,

a Jego Małżonka się przystroiła,

8 i dano jej przyoblec bisiors lśniący i czysty» -

bisior bowiem oznacza czyny sprawiedliwe świętychs .

9 I mówi mi [anioł]:

«Napisz:

Błogosławieni, którzy są wezwani na ucztę Godów Baranka!»

I mówi mi:

«To są prawdziwie słowa Boże».

10 Ja upadłem do jego stóp, by oddać mu pokłon.

I mówi mi:

«Bacz, abyś tego nie czynił,

bo jestem twoim współsługą

i braci twoich, co mają świadectwo Jezusa.

Bogu samemu złóż pokłon!»

Świadectwem bowiem Jezusa jest duch proroctwa.





ZAGŁADA WROGICH NARODÓW



Pierwsza walka zwycięskiego Słowa


11 Potem ujrzałem niebo otwarte:

a oto biały koń,

a Ten, co na nim siedzi, zwany Wiernym i Prawdziwym,

oto sprawiedliwie sądzi i walczy.

12 Oczy Jego jak płomień ognia,

a na Jego głowie wiele diademów.

Ma wypisane imięs , którego nikt nie zna prócz Niego.

13 Odziany jest w szatę we krwi skąpaną,

a nazwano Go imieniem Słowo Boga.

14 A wojska, które są w niebie, towarzyszyły Mu na białych koniach -

wszyscy odziani w biały, czysty bisior.

15 A z Jego ust wychodzi ostry miecz,

by nim uderzyć narody:

On będzie je pasał rózgą żelazną

i On udeptuje tłocznię wina zapalczywości gniewu Boga wszechmogącego.

16 A na szacie i na biodrze swym ma wypisane imię:

KRÓL KRÓLÓW I PAN PANÓW.

17 I ujrzałem innego anioła stojącego w słońcu:

i zawołał on głosem donośnym

do wszystkich ptaków lecących środkiem nieba:

«Pójdźcie, zgromadźcie się na wielką ucztę Boga,

18aby pożreć trupy królów, trupy wodzów i trupy mocarzy,

trupy koni i tych, co ich dosiadają,

trupy wszystkich -

wolnych i niewolników,

małych i wielkich!»

19 I ujrzałem Bestię

i królów ziemi,

i wojska ich

zebrane po to, by stoczyły bój z Siedzącym na koniu

i z Jego wojskiem.

20 I pochwycono Bestię,

a z nią Fałszywego Proroka,

co czynił wobec niej znaki ,

którymi zwiódł tych, co wzięli znamię Bestii

i oddawali pokłon jej obrazowi.

Oboje żywcem wrzuceni zostali do ognistego jeziora,

gorejącego siarką.

21 A inni zostali zabici mieczem Siedzącego na koniu,

[mieczem], który wyszedł z ust Jego.

Wszystkie zaś ptaki najadły się ciał ich do syta.







19,1 Liturgiczna aklamacja (znaczy: chwalcie Jahwe) z ST; por. Tb 13,18 (LXX); Ps 111[110]-118[117].

19,2 Dosł.: z jej ręki.

19,5 Por. Ps 22[21],24; 115[113B],13; 134[133],1; 135[134],1.

19,7 Kościół triumfujący w ostatecznym kształcie; por. 21,2nn.

19,9 Por. w. 10; 17,1; 22,8n.

19,11 Por. 1,5; 3,7.14; 6,2. Rysy znamienne z ST: Mdr 18,15; Iz 11,4; 63,1-6.

19,12 Tajemnica Chrystusa jest niezgłębiona; por. Ef 3,8.

19,13 Por. J 1,1nn; 1 J 1,1.

19,15 Ps 2,9; Iz 63,3.

19,17 Por. Ez 39,4.17-20.

19,20 Piekło; por. Syr 7,17; Iz 66,24; Mt 5,22.29n; 18,9; Jk 3,6.





Rozdział 20



Tysiącletnie królestwo


1 Potem ujrzałem anioła zstępującego z nieba,

który miał klucz od Czeluści

i wielki łańcuch w ręce.

2 I pochwycił Smoka,

Węża starodawnego,

którym jest diabeł i szatan,

i związał go na tysiąc lat.

3 I wtrącił go do Czeluści,

i zamknął, i pieczęć nad nim położył,

by już nie zwodził narodów,

aż tysiąc lat się dopełni.

A potem ma być na krótki czas uwolniony.

4 I ujrzałem trony -

a na nich zasiedli [sędziowie],

i dano im władzę sądzenia -

i ujrzałem dusze ściętych dla świadectwa Jezusa i dla słowa Bożego,

i tych, którzy pokłonu nie oddali Bestii ani jej obrazowi,

i nie wzięli sobie znamienia na czoło ani na rękę.

Ożyli oni

i tysiąc lat królowali z Chrystusem.

5 A nie ożyli inni ze zmarłych, aż tysiąc lat dobiegło końca.

To jest pierwsze zmartwychwstanie.

6 Błogosławiony i święty, kto ma udział w pierwszym zmartwychwstaniu:

nad tymi nie ma władzy śmierć druga,

lecz będą kapłanami Boga i Chrystusa

i będą z Nim królować tysiąc lat.
Zakochany w Biblii