Ap 19-2200:19:58

    zwiń opis video pokaż opis video
    1 Potem usłyszałem jak gdyby głos donośny

    wielkiego tłumu w niebie, mówiący:

    «Alleluja!

    Zbawienie i chwała, i moc u Boga naszego,

    2bo wyroki Jego prawdziwe są i sprawiedliwe,

    bo osądził Wielką Nierządnicę,

    co znieprawiała nierządems swym ziemię,

    i zażądał od niej poniesienia kary

    za krew swoich sługs ».

    3 I rzekli powtórnie:

    «Alleluja!»

    A dym jej wznosi się na wieki wieków.

    4 A dwudziestu czterech Starców upadło,

    i cztery Istoty żyjące,

    i pokłon oddali Bogu zasiadającemu na tronie, mówiąc:

    «Amens ! Alleluja!»

    5 I dobył się głos od tronu, mówiący:

    «Chwalcie Boga naszego, wszyscy Jego słudzy,

    którzy się Go boicie, mali i wielcy!»

    6 I usłyszałem jakby głos wielkiego tłumu,

    i jakby głos mnogich wód,

    i jakby głos potężnych gromów,

    które mówiły:

    «Alleluja,

    bo zakrólował Pan Bóg nasz, Wszechmogący.

    7 Weselmy się i radujmy,

    i oddajmy Mu chwałę,

    bo nadeszły Gody Baranka,

    a Jego Małżonka się przystroiła,

    8 i dano jej przyoblec bisiors lśniący i czysty» -

    bisior bowiem oznacza czyny sprawiedliwe świętychs .

    9 I mówi mi [anioł]:

    «Napisz:

    Błogosławieni, którzy są wezwani na ucztę Godów Baranka!»

    I mówi mi:

    «To są prawdziwie słowa Boże».

    10 Ja upadłem do jego stóp, by oddać mu pokłon.

    I mówi mi:

    «Bacz, abyś tego nie czynił,

    bo jestem twoim współsługą

    i braci twoich, co mają świadectwo Jezusa.

    Bogu samemu złóż pokłon!»

    Świadectwem bowiem Jezusa jest duch proroctwa.





    ZAGŁADA WROGICH NARODÓW



    Pierwsza walka zwycięskiego Słowa


    11 Potem ujrzałem niebo otwarte:

    a oto biały koń,

    a Ten, co na nim siedzi, zwany Wiernym i Prawdziwym,

    oto sprawiedliwie sądzi i walczy.

    12 Oczy Jego jak płomień ognia,

    a na Jego głowie wiele diademów.

    Ma wypisane imięs , którego nikt nie zna prócz Niego.

    13 Odziany jest w szatę we krwi skąpaną,

    a nazwano Go imieniem Słowo Boga.

    14 A wojska, które są w niebie, towarzyszyły Mu na białych koniach -

    wszyscy odziani w biały, czysty bisior.

    15 A z Jego ust wychodzi ostry miecz,

    by nim uderzyć narody:

    On będzie je pasał rózgą żelazną

    i On udeptuje tłocznię wina zapalczywości gniewu Boga wszechmogącego.

    16 A na szacie i na biodrze swym ma wypisane imię:

    KRÓL KRÓLÓW I PAN PANÓW.

    17 I ujrzałem innego anioła stojącego w słońcu:

    i zawołał on głosem donośnym

    do wszystkich ptaków lecących środkiem nieba:

    «Pójdźcie, zgromadźcie się na wielką ucztę Boga,

    18aby pożreć trupy królów, trupy wodzów i trupy mocarzy,

    trupy koni i tych, co ich dosiadają,

    trupy wszystkich -

    wolnych i niewolników,

    małych i wielkich!»

    19 I ujrzałem Bestię

    i królów ziemi,

    i wojska ich

    zebrane po to, by stoczyły bój z Siedzącym na koniu

    i z Jego wojskiem.

    20 I pochwycono Bestię,

    a z nią Fałszywego Proroka,

    co czynił wobec niej znaki ,

    którymi zwiódł tych, co wzięli znamię Bestii

    i oddawali pokłon jej obrazowi.

    Oboje żywcem wrzuceni zostali do ognistego jeziora,

    gorejącego siarką.

    21 A inni zostali zabici mieczem Siedzącego na koniu,

    [mieczem], który wyszedł z ust Jego.

    Wszystkie zaś ptaki najadły się ciał ich do syta.







    19,1 Liturgiczna aklamacja (znaczy: chwalcie Jahwe) z ST; por. Tb 13,18 (LXX); Ps 111[110]-118[117].

    19,2 Dosł.: z jej ręki.

    19,5 Por. Ps 22[21],24; 115[113B],13; 134[133],1; 135[134],1.

    19,7 Kościół triumfujący w ostatecznym kształcie; por. 21,2nn.

    19,9 Por. w. 10; 17,1; 22,8n.

    19,11 Por. 1,5; 3,7.14; 6,2. Rysy znamienne z ST: Mdr 18,15; Iz 11,4; 63,1-6.

    19,12 Tajemnica Chrystusa jest niezgłębiona; por. Ef 3,8.

    19,13 Por. J 1,1nn; 1 J 1,1.

    19,15 Ps 2,9; Iz 63,3.

    19,17 Por. Ez 39,4.17-20.

    19,20 Piekło; por. Syr 7,17; Iz 66,24; Mt 5,22.29n; 18,9; Jk 3,6.





    Rozdział 20



    Tysiącletnie królestwo


    1 Potem ujrzałem anioła zstępującego z nieba,

    który miał klucz od Czeluści

    i wielki łańcuch w ręce.

    2 I pochwycił Smoka,

    Węża starodawnego,

    którym jest diabeł i szatan,

    i związał go na tysiąc lat.

    3 I wtrącił go do Czeluści,

    i zamknął, i pieczęć nad nim położył,

    by już nie zwodził narodów,

    aż tysiąc lat się dopełni.

    A potem ma być na krótki czas uwolniony.

    4 I ujrzałem trony -

    a na nich zasiedli [sędziowie],

    i dano im władzę sądzenia -

    i ujrzałem dusze ściętych dla świadectwa Jezusa i dla słowa Bożego,

    i tych, którzy pokłonu nie oddali Bestii ani jej obrazowi,

    i nie wzięli sobie znamienia na czoło ani na rękę.

    Ożyli oni

    i tysiąc lat królowali z Chrystusem.

    5 A nie ożyli inni ze zmarłych, aż tysiąc lat dobiegło końca.

    To jest pierwsze zmartwychwstanie.

    6 Błogosławiony i święty, kto ma udział w pierwszym zmartwychwstaniu:

    nad tymi nie ma władzy śmierć druga,

    lecz będą kapłanami Boga i Chrystusa

    i będą z Nim królować tysiąc lat.
    Zakochany w Biblii

    Film znajduje się w katalogu: Pismo Święte


    więcej

    Komentarze