O konieczności utworzenia odrębnej dzielnicy dla Żydów władze okupacyjne mówiły już w grudniu 1939 roku, ale decyzję podjęto w lutym 1940 roku. Wszyscy Żydzi z innych dzielnic musieli się przenieść do getta. Polacy i Niemcy mieszkający w tej części Łodzi musieli opuścić teren. Żydzi początkowo przyjęli to z ulgą. Mieli nadzieję, że w zamkniętej dzielnicy nie będą już narażeni na antysemickie ataki i grabież. Nie mieli pojęcia, co ich czeka.
Ostateczne zamknięcie i ścisłe odizolowanie getta od reszty miasta nastąpiło 30 kwietnia 1940 roku.