Otrzymuj informację i Live z Triduum Paschalnego https://naukikatolickie.pl/zapisy-na-triduum-paschalne

* 2.04. Wielki Piątek
15:00 - Droga Krzyżowa
18:00 - Liturgia Męki Pańskiej, po Liturgii 3
części Gorzkich Żali

* 3.04. Wielka Sobota
11:00 - Poświęcenie Pokarmów
18:00 - Liturgia Wigilii Paschalnej

. . . . . . . . . . .
Droga Krzyżowa
Papieże przywiązali do tego nabożeństwa takie same odpusty, jakie zdobywają ci, co obchodzą drogę krzyżową w Jerozolimie. Aby je otrzymać, potrzeba:
Przechodzić od stacji do stacji, chyba że dla wielkiego tłoku tego uczynić nie można.
Wedle możliwości rozmyślać nad męką Zbawiciela
Obrazy 14 Tajemnic są bardzo użyteczne, ale nie konieczne. Wystarczają, a zarazem są niezbędne, drewniane krzyżyki, oznaczające 14 stacji.

Modlitwa przed Wielkim Ołtarzem

W łączności z Maryją, Matką Bolesną, przejdziemy, o Jezu, tą drogą krzyżową, którąś odbył, aby dokonać odkupienia naszego na Kalwarii. Oby rozważanie tych głównych tajemnic Męki Twojej napełniło serce nasze skruchą za grzechy i wdzięcznością za wielką ku nam miłość Twoją.

Idąc ku pierwszej stacji, odmawia się lub śpiewa:

1. Stoi Matka obolała,
Łzy pod krzyżem przepłakała,
Gdy na krzyżu Syn jej mrze.

Stacja I
Jezus na śmierć skazany.

Przy każdej stacji mówi się, przyklękając:
V. Kłaniamy Ci się Panie Jezu i błogosławimy Tobie.
R. Żeś przez krzyż Twój święty świat odkupić raczył.

Jeśli uwolnisz Jezusa, wołają Żydzi, nie będziesz przyjacielem Cezara; bo kto się czyni królem, powstaje przeciw Cezarowi. Piłat widząc, że nic nie zyskuje, a zgiełk robi się coraz większy, każe przynieść sobie wodę i umywając ręce wobec ludu, mówi: Nie jestem winien krwi tego Sprawiedliwego, wy się patrzcie! A cały lud zawołał: Krew Jego na nas i na syny nasze! Wówczas Piłat wydał im Jezusa, aby był ukrzyżowany.
Daj o Panie, abym nienawidził grzechu, który Cię za mnie skazuje na śmierć.

Po każdej stacji mówi się:
Ojcze nasz, itd.
Zdrowaś Maryjo, itd.
Chwała Ojcu itd.

V. Zmiłuj się nad nami, Boże.
R. Zmiłuj się nad nami.
V. A dusze wiernych zmarłych przez miłosierdzie Boże niech odpoczywają w pokoju wiecznym. R. Amen

Idąc do następnej stacji śpiewa się:
2. Jakże w duszy jest zmartwiona,
Zasmucona, zachmurzona,
Aż ją poprzeszywał miecz.

Stacja II
Jezus przyjmuje krzyż na swe ramiona.
Żołnierze naigrywali się z Pana, a potem wyprowadzili go za miasto na ukrzyżowanie. Jezus, obarczony krzyżem, udaje się na miejsce, zwane Kalwarią. Niesie krzyż swój, aby mi ulżyć w moim. Przed nim idzie liktor niosący napis, który zawierał powód kary: Jezus Nazareński, król Żydowski. Regnavit a ligno Deus. Przez śmierć swoją na krzyżu stałeś się, o Panie, królem dusz naszych.

3. Jakże smutnej i strapionej
Matce tej Błogosławionej
Jednorodzonego mieć

Stacja III
Jezus pod krzyżem upada.
Jezus niezmiernie jest wyczerpany skutkiem konania w ogrodzie Oliwnym, złego obchodzenia się z Nim w nocy u arcykapłanów, a zwłaszcza wskutek biczowania i cierniem koronowania; krzyż jest ciężarem ponad Jego siły, - upada przeto pod nim Jezus. Bardziej, niż krzyż, grzechy nasze są przyczyną tego upadku.
Z upadków moich. podźwignij mnie, Panie.

4. O jak drżała i cierpiała
Czuła Matka, gdy widziała
Jednorodzonego śmierć.

Stacja IV
Jezus spotyka Matkę swoją.
Wedle dawnej tradycji Maryja, w bólu pogrążona, wyszła na przeciw bolesnego pochodu. W miejscu spotkania wzniesiono świątynię, zwaną Kościołem Łkania, na uczczenie tego niezmiernego bólu, który odczuła najbardziej kochająca z matek, kiedy w takim stanie ujrzała najukochańszego syna. Miecz przeszył duszę Maryi, jak powiada liturgia; wielce była strapiona i w żalu nieutulona. Któż z ludzi łez nie leje, patrząc na to, jak boleje Chrystusa Matka rodzona? Nasze grzechy tę boleść spowodowały, O Maryjo wyjednaj nam łaskę skruchy serdecznej.

5. Co za człowiek, co nie płacze,
Kiedy Matkę tę zobaczy
W udręczeniu - w takim, o

Stacja V
Szymon Cyrenejczyk pomaga Jezusowi w niesieniu krzyża.
Można się było obawiać, że z powodu wielkiego zmęczenia Jezus nie będzie mógł dojść na miejsce stracenia. To też żołnierze, gdy wyszli za miasto, spotkawszy niejakiego Szymona z Cyreny, ojca Aleksandra i Rufusa, który powracał z pola, brutalnie go zatrzymali, włożyli mu krzyż na barki i rozkazali nieść za Zbawicielem. Św. Marek wymieniając obok Szymona imiona dwóch chrześcijan, znanych pierwszym wiernym, wykazuje, iż mu Bóg w dzieciach pobłogosławił. I na nas obfite łaski spłyną z krzyża Chrystusowego. Daj, Panie, abym go nosił za Tobą jako zadośćuczynienie za winy moje.

6. Kto niezdolny współczuć czule
Bólom Matki Syna bóle?
Czy ma takie serce kto?

Kolejne stacje na: https://naukikatolickie.pl

. . . . . . . .
Jeżeli podoba Ci się to co robimy i chcesz nas wesprzeć swoją Jałmużną możesz to zrobić niżej, Bóg zapłać
Wesprzyj https://naukikatolickie.pl/wsparcie