Do pałacu Fabiusza przybywają pewnego dnia dwaj jeźdźcy Mucjusz, dawny przyjaciel pana domu i jego towarzysz Malaj. W Fabiuszu niespodziewana wizyta budzi obawy: przed laty Mucjusz kochał się w jego pięknej żonie, Walerii. Gość zapewnia jednak, że w trakcie licznych podróży po dalekich krajach poznał wiele innych kobiet i zapomniał o dawnej ukochanej. Gospodarz oddaje mu do dyspozycji pawilon w ogrodzie. Podczas przyjęcia Mucjusz rozdaje obecnym prezenty, a Malaj gra czarowną Pieśń miłości. Ponoć zakochani ludzie, słuchając jej, mogą dokonywać niezwykłych rzeczy. Na dowód Mucjusz wbija sobie w pierś sztylet i wyciąga go, nie czując bólu. Nocą dochodzące z pawilonu dźwięki niezwykłej pieśni budzą Walerię, która rusza w tamtą stronę. W rozmowie Mucjusz wyznaje jej, że nadal ją kocha, ale cierpi na trąd.