Sonety krymskie -- cykl 18 sonetów stanowiących opis podróży Adama Mickiewicza na Krym, opublikowany w 1826 r. razem z cyklem wierszy miłosnych (tzw. sonety odeskie) jako Sonety.
Stepy Akermańskie
Cisza morska
Żegluga
Burza
Widok gór ze stepów Kozłowa
Bakczysaraj
Bakczysaraj w nocy
Grób Potockiej
Mogiły Haremu
Bajdary
Ałuszta w dzień
Ałuszta w nocy
Czatyrdah
Pielgrzym
Droga nad przepaścią w Czufut-Kale
Góra Kikineis
Ruiny zamku w Bałakławie
Ajudah

Cykl ten jest również wyrazem zainteresowań Mickiewicza Ws****m. Zainteresowania te były bardzo popularne wśród studentów Uniwersytetu Wileńskiego, wielu studiowało orientalistykę w Petersburgu. Poeta, przymusowo przebywający w Rosji, opuścił Odessę i wybrał się w podróż, która okazała się wyprawą do innego świata, pierwszym wtajemniczeniem twórcy w Orient.
Sonety krymskie są opisem orientalnej przyrody i kultury Wschodu oraz ukazują rozpacz poety - pielgrzyma, wygnańca stęsknionego za ojczyzną, z której wygnała go przemoc wroga. Podmiot liryczny wypowiada się zazwyczaj w pierwszej osobie liczby pojedynczej, innym razem przeżycia podróżnika przedstawia bezstronny narrator. Spotyka on mieszkańca Krymu - księcia tatarskiego Mirzę, który uosabia muzułmańską religię, kulturę, a także mowę tatarską i turecką.Opis Wikipedia