Debiut Prano Bailey-Bond otworzył sekcję Midnight tegorocznego festiwalu Sundance,
i podobnie jak w poprzednich latach Dziedzictwo. Hereditary, Czarownica: Bajka ludowa z Nowej Anglii, Coś za mną chodzi czy Babadook został okrzyknięty przez krytyków odkryciem roku. Niczym Ari Aster, czy Robert Eggers, Prano Bailey-Bond balansuje na granicy fikcji, rzeczywistości i gatunków filmowych, umiejętnie łącząc horror i thriller psychologiczny z elementami mrocznej baśni. Zafascynowana erą video nasties, Prano Bailey-Bond zabiera nas w klimatyczny świat ery VHS, w którym rzeczywistość zlewa się z wizjami umysłu popadającego w obłęd. Za scenografię filmu, który zachwycił wizualnie widzów i krytyków, odpowiada Polka Paulina Rzeszowska, nominowana wcześniej do British Independent Film Award za scenografię do filmu Saint Maud

Głosy prasy

Zaciera granice między filmem a rzeczywistością Ella Bitencourt, British Film Institute

Film, który może doprowadzić do szaleństwa
Mark Kermode, The Observer

Wizualny majstersztyk!
Charles Barfield, The Playlist

Przepięknie zrealizowana wizja prawdziwego obłędu
Martyn Conterio, CineVue

Jeden z najciekawszych debiutów ostatnich lat
Peter Bradshaw, The Guardian