Rzeczpospolita na przełomie XVI i XVII wieku była jednym z głównych graczy na politycznej scenie w Europie Środkowowschodniej. Zygmunt III bez zgody Sejmu rozpoczął wojnę z Moskwą. W lipcu 1610 roku, w bitwie pod Kłuszynem, Żółkiewski rozgromił armię moskiewską, wspieraną przez korpus szwedzki. Oznaczało to klęskę i niewolę dla cara Szujskiego. Bojarzy wybrali królewicza Władysława, syna polskiego króla, na nowego cara. Polska obecność na Kremlu nie przyniosła jednak żadnych korzyści Polsce i Litwie. Dlaczego? Rozmawiają profesor Janusz Tazbir, profesor Mirosław Nagielski i doktor Tomasz Bohun.