Główny bohater filmu, András, po śmierci ojca w 1945 r., wychowywany jest samotnie przez matkę. Czasy, w których przyszło dorastać Andrásowi, nie należą jednak do łatwych: narasta terror stalinowski, potem wybucha powstanie w Budapeszcie, a w latach 60. Węgry wkraczają w stabilizację gulaszowego socjalizmu. Dla bohatera nieobecność ojca jest w równym stopniu tajemnicza, co bolesna. András wymyśla więc fikcyjne biografie swego rodzica, zmienia fakty, przyczyny śmierci, zawsze dostosowując legendę ojca do aktualnych wzorców politycznych. Sam także nie umie ustalić własnego światopoglądu, miotając się między komunistycznym harcerstwem a antyradzieckimi demonstracjami studentów.