II wojna światowa, Polska. Dwu esesmanów, wysługując się więźniami obozu koncentracyjnego, ukrywa w skalnym, podziemnym bunkrze zagrabione dzieła sztuki i kosztowności. Wkrótce więźniowie zostają rozstrzelani. Esesmani zaś cało unoszą głowy z wojennej zawieruchy. Mijają dwadzieścia cztery lata. W pewnym miasteczku na Ziemiach Zachodnich niejaki doktor Olszak bezskutecznie poszukuje tajemniczego skarbu. Twierdzi, że gdzieś w okolicy hitlerowcy ukryli zrabowane dobra wielkiej wartości. Mieszkańcy miasteczka i znajomi doktora z niedowierzaniem przyjmują te rewelacje. Traktują je jako skutek ciężkich doświadczeń obozowych Olszaka. Ten jednak nie myli się. Jest bowiem jedynym więźniem, tytułowym ostatnim świadkiem, który ocalał z hitlerowskiej masakry, dokonanej tu przed laty. Niebawem przychodzi mu spotkać dawnych oprawców. Dwu niedawno przybyłych esesmanów, podających się obecnie za turystów - naukowców gorliwie myszkuje po okolicy. Oni również chcą znaleźć skarby, które ukryli tu przed laty. Olszak rozpoznaje jednego z nich, lecz nic nie może zrobić. Dokumenty Niemca są bez zarzutu. Mimo to doktor postanawia śledzić każdy krok przybyszów. Robi to jednak po amatorsku, wskutek czego wpada w poważne tarapaty.