Na posterunek przybywa proboszcz, który chce się pozbyć prostytutek stojących w pobliżu kościoła. Ponieważ kpiny i żarty Czarka denerwują księdza, chce się on widzieć z komendantem. Ponieważ przebywającego na urlopie komendanta zastępuje Stępień, duchowny udaje się do niego. Stępień rozpoznaje w nim Arniego, więc Czarek z Luksusem muszą ratować sytuację. W międzyczasie dzwoni komendant, ale Czarek udaje, że rozmawia z kimś z rodziny, by nie dopuścić do telefonu już wściekłego księdza. Proboszcz wpisuje swe uwagi do książki życzeń i zażaleń i wychodzi. Ponieważ dzień zapowiada się spokojnie, posterunek opuszcza również Luksus. Tymczasem dla samotnego Czarka kłopoty mają się dopiero zacząć. Wpada dwóch członków z klubu morsów, którym złodzieje zabrali ubrania, drwal, którego chciała przejechać staruszka, a który teraz chce porąbać ją siekierą i facet który liczy do dwóch. Jest także dziewczyna bez węża i strażak bez roweru. Na koniec przybywa Alf z Jolą i innymi prostytutkami z prośbą o ochronę, gdyż są nachodzone przez księdza. Czarek wszystkich z nich spławia, mimo że nie jest to łatwe, zwłaszcza, że co chwilę dzwoni komendant, dopytując się o swego psa. Wieczorem na posterunku Czarek jest tylko z Jolą, która jest już całkiem pijana. Powraca ksiądz, który z większością dzisiejszych bohaterów oraz kilkoma innymi osobami utworzył Obywatelski Komitet Odpierania Przestępczości i chce złożyć petycję w sprawie usunięcia prostytutek z ulic. Czarek próbuje się ich pozbyć, ale w międzyczasie ksiądz zauważa na biurku damską torebkę. Czarek wyjaśnia, że należy do chorej policjantki. Wszyscy chcą ją zobaczyć. Jedna z członkiń komitetu, podobno lekarka, stwierdza nawet jej zgon. Joli jednak wkrótce wraca przytomność i w księdzu rozpoznaje Batmana, a w mężczyźnie z klubu morsów -- swego sobotniego klienta.