Konstrukcja filmu opiera się na 9 wątkach, umieszczonych w różnych częściach miasta i w różnych czasach, od lat 30. po moment realizacji filmu. W tło pulsującego obrazu Rzymu-kobiety, miasta-matki Fellini wplata wątki autobiograficzne, siebie małego chłopca z prowincji, młodzieńca, który właśnie przybywa do stolicy i uznanego reżysera, który kręci film. Rzym to arcydzieło sztuki intensyfikowania rzeczywistości, sztuki która przynosi prawdziwą rozkosz oglądania.