(9) Ja jestem drzwiami; jeśli kto przeze mnie wejdzie, zbawiony będzie i wejdzie, i wyjdzie, i pastwisko znajdzie. (10) Złodziej przychodzi tylko po to, by kraść, zarzynać i wytracać. Ja przyszedłem, aby miały życie i obfitowały. (Ew. Jana 10: 9.10)

(2) Będę błogosławił Pana w każdym czasie, Chwała jego niech będzie zawsze na ustach moich! (3) Dusza moja będzie się chlubić Panem! Niechaj słuchają pokorni i weselą się! (4) Wysławiajcie Pana ze mną! Wywyższajmy wspólnie imię jego! (5) Szukałem Pana i odpowiedział mi, I uchronił mnie od wszystkich obaw moich. (6) Spójrzcie na niego, a zajaśniejecie I oblicza wasze nie okryją się wstydem! (7) Ten biedak wołał, a Pan słuchał I wybawił go z wszystkich ucisków jego. (8) Anioł Pański zakłada obóz Wokół tych, którzy się go boją, i ratuje ich. (9) Skosztujcie i zobaczcie, że dobry jest Pan: Błogosławiony człowiek, który u niego szuka schronienia! (10) Bójcie się Pana, święci jego! Bo niczego nie brak tym, którzy się go boją. (11) Lwięta cierpią niedostatek i głód, Lecz tym, którzy szukają Pana, nie brak żadnego dobra. (Psalm 34: 2-11)

(23) Bo przecież jam zawsze z tobą; Tyś ujął prawą rękę moją. (24) Prowadzisz mnie według rady swojej, A potem przyjmiesz mnie do chwały. (25) Kogóż innego mam w niebie, jeśli nie ciebie? I na ziemi w nikim innym nie mam upodobania! (26) Chociaż ciało i serce moje zamiera, To jednak Bóg jest opoką serca mego i działem moim na wieki. (27) Bo oto ci, którzy oddalają się od ciebie, zginą: Wytracasz wszystkich, którzy nie dochowują ci wierności. (28) Lecz moim szczęściem być blisko Boga. Pokładam w Panu, w Bogu nadzieję moją, Aby opowiadać o wszystkich dziełach twoich. (Psalm 73: 23-28)

(14) Bo ci, których Duch Boży prowadzi, są dziećmi Bożymi. (15) Wszak nie wzięliście ducha niewoli, by znowu ulegać bojaźni, lecz wzięliście ducha synostwa, w którym wołamy: Abba, Ojcze! (16) Ten to Duch świadczy wespół z duchem naszym, że dziećmi Bożymi jesteśmy. (17) A jeśli dziećmi, to i dziedzicami, dziedzicami Bożymi, a współdziedzicami Chrystusa, jeśli tylko razem z nim cierpimy, abyśmy także razem z nim uwielbieni byli. (Rzymian 8: 14-17)

(1) Nawróć się, Izraelu, do Pana, swojego Boga, gdyż upadłeś przez własną winę! (2) Weźcie ze sobą słowa skruchy i nawróćcie się do Pana! Mówcie do niego: Odpuść nam wszelką winę i przyjmij naszą prośbę, a my złożymy ci w ofierze owoce naszych warg! (3) Asyria nie będzie naszym wybawcą, nie będziemy już jeździć na koniach i mówić do dzieła naszych rąk: Boże nasz! Gdyż u ciebie sierota znajduje zmiłowanie. (4) Uleczę ich odstępstwo, dobrowolnie okażę im miłość, gdyż odwrócił się od nich mój gniew. (5) Będę dla Izraela jak rosa, tak że rozkwitnie jak lilia i zapuści korzenie jak topola. (6) Pędy jego rozrosną się i będzie okazały jak drzewo oliwne, a jego woń będzie jak kadzidło. (7) Wrócą i będą mieszkać w moim cieniu, uprawiać będą zboże; zakwitną jak krzew winny, który będzie sławny jak wino libańskie. (8) Efraimie! Na cóż ci jeszcze bałwany? Wysłucham go i wejrzę na niego łaskawie. Jestem jak cyprys zielony, dzięki mnie wyrośnie twój owoc. (9) Kto mądry, niech to zrozumie, kto rozumny, niech to pozna; gdyż drogi Pana są proste, sprawiedliwi nimi chodzą, lecz bezbożni na nich upadają.
(Ozeasza 14:1-9)