Interesująca, bogato udokumentowana opowieść o historii i dniu dzisiejszym polskiej emigracji w Brazylii, Argentynie i Urugwaju, gdzie istnieją największe skupiska Polonii w Ameryce Południowej. Pierwsze zorganizowane grupy polskich emigrantów zaczęły docierać do Brazylii w latach 80., a do Argentyny w latach 90. XIX wieku. Odznaczali się ogromną pracowitością, pomysłowością, wytrwałością i pobożnością. Wkrótce za emigrantami ruszyli do Brazylii, a potem Argentyny, polscy księża i misjonarze, by świadczyć im usługi duszpasterskie, co było o tyle istotne, że Polacy - w zdecydowanej większości ludzie niewykształceni i analfabeci - nie znali ani portugalskiego, ani hiszpańskiego, ani języków innych emigrantów, jak Włosi czy Niemcy, którzy w tamtym czasie również masowo kolonizowali ogromne połacie krajów Ameryki Łacińskiej. Druga fala emigracji dotarła za ocean w latach 20. i 30. XX wieku, kiedy to rząd niepodległej już Polski organizował emigrację swoich obywateli w celu kolonizowania zwłaszcza Brazylii. Trzecia fala natomiast pojawiła się tam - przede wszystkim w Argentynie - po II wojnie światowej, a stanowili ją przede wszystkim polscy oficerowie oraz żołnierze i żołnierki z armii gen. Andersa , którzy nie widzieli dla siebie możliwości powrotu do kraju rządzonego przez komunistów. Oblicza się, że w Brazylii żyje dziś około miliona potomków polskich emigrantów, w Argentynie - do 300 tysięcy.