Ung Hoang Phuc - Buoc qua the gioi Krocząc poprzez świat00:03:48
Wyłącz wyciszenie
Zamknij reklamę aby wznowić odtwarzanie×Czy nadal oglądasz?taknieChromecast Pomiń reklamę Potrzebujesz szybszego ładowania wideo? Aktywuj konto CDA PremiumDlaczego widzę ten komunikat?CDA nie limituje przepustowości oraz transferu danych.
W godzinach wieczornych może zdarzyć się jednak, iż ilość użytkowników przekracza możliwości naszych serwerów wideo. Wówczas odbiór może być zakłócony, a plik wideo może ładować się dłużej niż zwykle.
W opcji CDA Premium gwarantujemy, iż przepustowości i transferu nie braknie dla żadnego użytkownika. Zarejestruj swoje konto premium już teraz!
10 sekund
10 sekund
Igrzyska Olimpijskie Paryż 2024
obejrzysz za darmo w TVP Sport
obsada:
zwiń opis video
pokaż opis video
Dodał: Doran
Ung Hoang Phuc - Buoc qua the gioi
Krocząc poprzez świat
(WIETNAMSKI)
Jeden podejdzie by ponownie opuścić,
inny powróci by zamknąć powieki.
Pozostali pogrążeni w ciszy, zapewne rozmyśla.
Nieliczni rzucają spojrzenia
ostatnie... na trumnę w kaplicy.
Och życie, dość to ulotna wizyta,
pełna śmiechu póki nie zamilknie.
Jednak gdy teraz po omacku przekażę pałeczkę.
Jakże to niespodziewane było temu chwilę.
Czy będzie jeszcze los obwiniać komu...
Nadal oczekując z dala od ludzkich pragnień jutra,
przed finiszem, gdy czas życia minie.
Ubolewam nad posyłaniem ludzi, do ziemi na powrót.
Przyjdźcie więc z pożegnalnym ukłonem na chwilę.
Dawniej przy narodzinach, witałem świat krzykiem,
otoczony powitalnym uśmiechem radości
Żyć pewnie tak powinienem, by ponownie wrócić,
płacząc jak inni, z uśmiechem.
Następnego dnia też się tam udamy,
nie pociągając za sobą wydatków,
a porzucając życie pasji pełne,
swój pierwszy krok wtedy stawimy
po świata drugiej stronie.
Wspominając ostatni rok w spokoju,
warto roztrząsać długo przykre chwile,
czy spuszczając oczy, opuszczając ręce,
proszącemu o przebaczenie wybaczyć każdemu?
Zastygło moje serce, dług
ostatnim tchnieniem spłacając naturze.
Opłakując czmychających dni żal goryczy.
Bo z prochu powstałeś i w proch się obrócisz...
Krocząc poprzez świat
(WIETNAMSKI)
Jeden podejdzie by ponownie opuścić,
inny powróci by zamknąć powieki.
Pozostali pogrążeni w ciszy, zapewne rozmyśla.
Nieliczni rzucają spojrzenia
ostatnie... na trumnę w kaplicy.
Och życie, dość to ulotna wizyta,
pełna śmiechu póki nie zamilknie.
Jednak gdy teraz po omacku przekażę pałeczkę.
Jakże to niespodziewane było temu chwilę.
Czy będzie jeszcze los obwiniać komu...
Nadal oczekując z dala od ludzkich pragnień jutra,
przed finiszem, gdy czas życia minie.
Ubolewam nad posyłaniem ludzi, do ziemi na powrót.
Przyjdźcie więc z pożegnalnym ukłonem na chwilę.
Dawniej przy narodzinach, witałem świat krzykiem,
otoczony powitalnym uśmiechem radości
Żyć pewnie tak powinienem, by ponownie wrócić,
płacząc jak inni, z uśmiechem.
Następnego dnia też się tam udamy,
nie pociągając za sobą wydatków,
a porzucając życie pasji pełne,
swój pierwszy krok wtedy stawimy
po świata drugiej stronie.
Wspominając ostatni rok w spokoju,
warto roztrząsać długo przykre chwile,
czy spuszczając oczy, opuszczając ręce,
proszącemu o przebaczenie wybaczyć każdemu?
Zastygło moje serce, dług
ostatnim tchnieniem spłacając naturze.
Opłakując czmychających dni żal goryczy.
Bo z prochu powstałeś i w proch się obrócisz...
Film znajduje się w katalogu: TŁUMACZENIA - NAPISY
Komentarze
Nasz serwis wykorzystuje pliki cookie (zobacz naszą politykę). Warunki przechowywania lub dostępu do plików cookies możesz zmienić w ustawieniach Twojej przeglądarki. RODO - Informacje