Materiał przeznaczony dla osób pełnoletnich
Niniejsza treść została uznana przez Użytkowników lub Administratora za treść nieodpowiednią dla osób małoletnich. Materiał może zawierać treści wrażliwe, w szczególności pornografię lub w sposób nieuzasadniony eksponując przemoc. Aby obejrzeć materiał Użytkownik musi mieć ukończone 18 lat lub posiadać zgodę przedstawiciela ustawowego na zapoznanie się z niniejszą treścią. Usługodawca zastrzega, że zgodnie z treścią Regulaminu, Użytkownikiem Serwisu może być wyłącznie osoba pełnoletnia lub małoletnia działającą za zgodą przedstawiciela ustawowego. Zapoznanie się z treścią z naruszeniem tych zasad następuje na wyłączną odpowiedzialność Użytkownika.
Kilka dni temu ktoś zamieścił ale z napisami więc nadal sens ma zamieszczenie wersji alternatywnej z lektorem.
To oczywiście klasyczny Pedro w swojej pstrokatej, telenowelowej odsłonie.
O skomplikowanej relacji matki śpiewaczki z jej dorosłą córką.
Kiedyś gdy ten film był zamieszczony jakaś kobieta napisała że nie nie nie znów dała szansę Almo i znów się zwiodła, film jest teatralny, aktorstwo sztuczne i ogólnie nie do zniesienia.
Odpisałam wtedy że tak tak ale niech sobie teraz porówna ten film z Jesienną Sonatą o której jest w nim mowa,
oba filmy opowiadają o skomplikowanej relacji matka córka,
tyle że film Bergmana z tego co pamiętam jest skrajnie poważny, przygnębiający i męczący,
a Almo krzepiący, zabawny i wzruszający jednocześnie,
co potwierdza moją teorię iż zbyt serio traktowanie jakiegokolwiek tematu być może skutkuje adekwatnym przekazaniem emocji ale niekoniecznie automatycznie oznacza świetne kino.
Sonaty już nie chciałabym oglądać, podczas gdy filmy Almo, minus może Porozmawiaj z nią i Złe wychowanie, przechodził wtedy fazę właśnie na takie właśnie poważne kino, mogłabym oglądać bez znużenia dzień w dzień.
Udanego wieczoru!
To oczywiście klasyczny Pedro w swojej pstrokatej, telenowelowej odsłonie.
O skomplikowanej relacji matki śpiewaczki z jej dorosłą córką.
Kiedyś gdy ten film był zamieszczony jakaś kobieta napisała że nie nie nie znów dała szansę Almo i znów się zwiodła, film jest teatralny, aktorstwo sztuczne i ogólnie nie do zniesienia.
Odpisałam wtedy że tak tak ale niech sobie teraz porówna ten film z Jesienną Sonatą o której jest w nim mowa,
oba filmy opowiadają o skomplikowanej relacji matka córka,
tyle że film Bergmana z tego co pamiętam jest skrajnie poważny, przygnębiający i męczący,
a Almo krzepiący, zabawny i wzruszający jednocześnie,
co potwierdza moją teorię iż zbyt serio traktowanie jakiegokolwiek tematu być może skutkuje adekwatnym przekazaniem emocji ale niekoniecznie automatycznie oznacza świetne kino.
Sonaty już nie chciałabym oglądać, podczas gdy filmy Almo, minus może Porozmawiaj z nią i Złe wychowanie, przechodził wtedy fazę właśnie na takie właśnie poważne kino, mogłabym oglądać bez znużenia dzień w dzień.
Udanego wieczoru!
